එදා...අද සහ හෙට......

මම පුංචිකාලෙ අපි ජීවත් උන අපේ ලංකාවෙ ගේ තිබුනෙ ටිකක් ලොකු වත්තක් මැද්දෙ..අපේ ගේ අවුරුදු 100 කට වඩා පරන ගෙයක්..මගෙ පුංචි කාලෙත්,අපේ මහ ගෙදර ජීවිතෙත් ඒ වට පිටාවත් මතක් වෙද්දි මේ දැනුත් ඇස්වලට කඳුලක් එනවා..


ජීවිතේ හැම දෙයක්ම ලබාගෙන දුකක් අහලකවත් නැතුව කිරිල්ලියෙක් වගේම ගොඩාක් සතුටින් ඉන්න මම..ඒ අතීත කාලෙට නම් හරිම ලෝභයි..ඒ කාලෙ මතක් කරල මම දුක් වෙනව කාටත් හොරා...
අපේ ගේ වටෙත්.වත්තත් කැලෑවක් වගේ ගස්කොලන් වලින් පිරිල තිබුන..ඒවා ඉබේට වැවුන කැලෑ ගස් නම් නෙවේ..අපේ සීයල ආත්තල එයාල ගැන විතරක් නෙවේ එයාලගෙ දරුමුණුබුරු අපි ගැනත් හිතල..''අපිට බැරි උනත් අපේ දරුවො හරි මේවල ඵලදාව ගනීවි'' කියන අදහසින්, දෑතෙ මහන්සියෙන් වවපු ගොඩාක් ප්‍රයෝජනවත් ගස් වර්ග ඒවා...


අපේ ගේ වටේ ඒ ගස් කැලෑව තිබුනෙ මෙන්න මෙහෙම..
ගෙට ඉස්සරහින් අතු විහිදුන විශාල අඹ ගස් ඒවා රට අඹ..කර්තකොලොම්බ..පොල් අඹ.......ඒ ගස් යට ලොකු ගෙඩි හැදෙන පේර ගස්...ගෙට වම් පැත්තෙන් තිබුන ජම්බෝල ගස් දෙකක් පාට දෙකකින් ගෙඩි හැදෙන..ඒ එක්කම ජම නාරං..හීන් නාරං..සිදරන් ගස් 3 ක් තිබ්බ..ගේ ඉස්සරහ දකුනු පැත්තට වෙන්න ලොකු මිදි වැලක් යැව්ව මැස්සක් තිබුන ඒක යට හරිම හෙවනයි සිසිලයි..මම ඉස්සර ඉස්කෝලෙ වැඩ කරන්නෙ මිදිවැල යට ඉඳන්..හැබැයි ඒකෙ ගෙඩි නම් පැණිරස නැහැ...ඒ පැත්තෙම ගෙට ටිකක් දුරින් තිබුන ලොකු ලොවි ගහක්..ලාවුලු ගහක්..වම් පැත්තෙ පිලිකන්නෙ තිබුන උගුරැස්ස,නමිනං,කාඹරන්ග,ඇඹරැල්ල..ඊට ටිකක් දුරින් තිබුන ලොකු දිවුල් ගස් දෙකක්,ලෙලි ඇරපු පොල්ගෙඩි තරම් ලොකු ගෙඩි හැදෙන බෙලි ගස් දෙකක්..වෙරලු ගහක්....
ගේ පිටුපස්සෙ ඉඳල පහල වෙල ගාවට යන කම්ම තැනින් තැන තේක්ක ගස් වවල තිබුන..කෙහෙල් කොටුවක් තිබුන..ඉබේ හැදුන පැපොල් ගස් වල ගෙඩි කෑවෙ අපි නෙවේ කාක්කො ලේන්නු කුරුල්ලො...සුදු පාට ලොකු ගෙඩි හැදුන පිනිජම්බු ගහකුත් ඒ කිට්ටුවම කොහිල වලවල් දෙකකුත් තිබුන..
සීයගෙ ලොකු බුලත් පාත්තිය ඇතුලට ආත්තම්මට අම්මට මට (ගැහැනු ලමයින්ට.) එන්න තහනම් කරල තිබුනෙ..ගැහැනු ලමයි කොන්ඩෙට පොල්තෙල් ගානවලු ඒ තෙල් බුලත් කොල වල වැදෙන්න හොඳ නැතිලු..!!
ඒ බුලත් පාත්තිය ඇතුලෙ අපූරුවට වවල තිබුන මිරිස් කොච්චි වම්බටු බන්ඩක්ක...දඹල වැල්.....
වෙල අයිනෙ තිබුන ලොකු කුඹුක් ගහක්..නවසි පොල් ගහකුත් හැමදාම අඩුවෙන්නෙ නැතුව ගෙඩි පිරුනු තැඹිලි ගසුත්...වෙල අයිනෙ පොල්ගස් වටේ හරිම සාරෙට ගොටුකොල වැවිල තිබුන...වෙලේ නියරවල් වල මෑකරල් පාත්ති කරවිල පාත්ති දාල තිබ්බ..බන්ඩක්ක හිටවල තිබුන..ඒ නියර වලම මුකුනුවැන්න,ගිරා පලා හැදිල තිබුන හැටි දකිනකොට ආශාවෙ බැහැ..හරිම දුකයි දැන් මතක් වෙද්දි...
වහිනකොට වත්ත හේදිල යාවි කියල හරහට දිග කානු (අගල්) කපල තිබුන..ඒවල කොහුබත් දාල කිරිඅල හිටවල තිබුන..කිරි අල ගස් දෙකක් ගැලෙව්වාම පොඩි බකට් එකකින් පුරවල අල...
වෙල පැත්තෙ වත්තෙ කොනක තිබුන කොස්ගස් ගොඩාක්..අපෝ මම නම් ඒ පැත්ත පලාතෙ කවදාවත් යන්නෙ නැහැ..වැල වරක ඉදිල ගස්යට වැටිල ගමේම ඉන්න
බල්ලොයි,කබරයොයි,ලේන්නුයි,කාක්කොයි,මැස්සොයි,කෝඳුරුවොයි,පනුවොයි ඒ පැත්තෙ පදිංචි වෙලා උන්න......
ගේ පිටිපස්සෙ තිබුන කෝපි ගස්වල රතුම රතු පාට ගෙඩි කඩන්න මම ඉස්සර හරිම කැමැත්තෙන් ඉදිරිපත් වෙන්නෙ..ඒක හරිම ආශ හිතෙන වැඩක්..!


මම හරිම ආඩම්බරයෙන් කියනව අපේ ගෙදර කවදාවත් ශීතකරනයක් තිබුනෙ නැහැ..!!
කූල් වතුර ලිඳේ තිබුන..අලුත්ම එලවලු පලතුරු වත්තෙ හැදුන..උවමනා වෙලාවට අලුත් මාලු මස් බිත්තර මාකට් එකෙන් ගෙනාව..(ඇයි අපේ අර කුකුල් ගෲප් එකෙන් බිත්තරත් ලැබුනනෙ.)
ඉතින් මට තව කියන්න අමතක උනා ඔය දෙල් කජු මුරුංග අල බතල වගේ දේවලුත් අපේ වත්තෙම තිබුනා..........ඒ එදා..


 ඉතින්...අද...සෙනසුරාද උදේ පාන්දර අම්මගෙ සුපුරුදු සින්දුව....
''...ෂොඩූ..නැගිටින්නකො අනේ දැන් වෙලාව කීයද දන්නවද? ඔයා එනවද මා එක්ක සුපර් යන්න? නැත්නම් මම ගිහින් එනකම් ප්‍රිජ් එක අස්කරල ක්ලීන් කරල තියනවද?...''
හැම සෙනසුරාදාවකම උදේට මම අහන්න අප්‍රියම රාජකාරිය..!!  හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්...........ඉතින් අපි සුපර්මාකට් ගිහින් වතුර ටික පවා සල්ලි වලට අරන් ඇවිත් ප්‍රිජ් එක පුරව ගෙන සතියක් කනවා...පොහොර දාල..රසායනික ද්‍රව්‍ය ඉහල..එක එක කෘතිම තුරුම්පු ගහල ලස්සනට දිලිසෙන්න හදල තියන එලවලු පලතුරු ගෙඩි දිහා බලාගෙන මම ඉතින් පිලිකුල් භාවනාව කරනව..!!
අපේ මේ ගෙට ඉස්සරහින් ඝෝශාකාර මහ පාර...ගේ දෙපැත්තෙන්ම අහස උසට බිල්ඩින් ඒවා දිහා බැලුවාම මට ඔලුව කැක්කුම හැදෙනව....ගේ පිටුපස්සෙන් ගඟ...(මගේ එකම සැණසීම.)දැන් සමර් කාලෙ පටන් අරන් එලිය දිහා බලන්න බැහැ..එලියට බහින්න බැහැ පිච්චෙන තරම් අව් රශ්නෙ...ඇඳුමක් ඇඳන් ඉන්න බැහැ දාඩියෙන් නෑවෙනවා..තව මාස තුනකින් හතරකින් මුලු ලෝකෙම මලගෙයක් වගේ බලන බලන අත සුදුම සුදු පාට වෙනවා..හිම වැටිල..හිම කඳු හැදිල..ගස්කොලන් ඔක්කොම වේලිලා ඉපල් වෙලා කෝටු විතරයි එතකොට..බලන බලන අත සුදුපාට හිම විතරයි..මේ පහල තියෙන්නෙ අපේ ගේ ඉස්සරහ දර්ශනයක් බලන්න මේක දිහා.......

දැන් ඔන්න කට්ටිය කියාවි..''හානේ මරුනෙ..ලස්සනයි..ඔයා හරීම ලකී..අපිට නෑනෙ ඔහොම වාසනාවක්..හිම ගොඩේ බදාගෙන පෙරලෙන්න හිතෙනව..'' කියල...ඔව්..ඔව් මාත් එක කාලයක් එහෙම හිතුව අර ගමේ  කොලපාට ගස් යට සීතල හෙවනෙ ඉඳන් අලුත්ම ගහෙන් කඩාපු එලවලු පලතුරු කකා ලිඳෙන් කූල් වතුර බි බී ගමේ සුවඳ විඳ විඳ ඉන්නකොට..අඹ ගස් පේර ගස් උඩට වෙලා ඉඳගෙන මාත් එහෙම තමා හීන මැව්වෙ...ඉවසිල්ලක් නැතුව උන්නෙ හිම ගොඩවල් වල පෙරලෙන්න..! හිම සෙල්ලම් කරන්න..!
ඒත් ඒ ආශාව එක සතියයි..ගේ ඇතුලෙ අපාය වගේ ගිනිගොඩවල් ගහගෙන..කිලෝ 10 ක විතර බරට ඇඳුම් ඇඳන් ගෝනි බිල්ලො වගේ ඔලුවෙ ඉඳන් වහගෙන..අත්වලට කකුල් වලට මේස් දාගෙන..අලි බූට්ස් සපත්තු දාගෙන..මහා දුකක් විඳිනකොට....ශීතලට තොල් පැලිල ඇඟිලි තුඩු පැලිල ලේ ඇවිත් වේදනා දෙනකොට...හිමේ ලිස්සල වැටිල අත් ඇඟිලි වැලමිටි කඩා ගත්තාම මම කෑගහ ගහ ඇඬුවෙ වැඩිපුරම හිතේ වේදනාවට.. ගමේ ගෙදරදි ජංගි කොටයක් ඇඳන් පෙර ගහේ අත්තකට වෙලා ඉඳගෙන ලේන්නුත් එක්ක පේර ගෙඩියක් අඹ ගෙඩියක් ක කා සැනසිල්ලෙ උන්න හැටි මතක් වෙලා...


ඉතින්....කෙසේ හෝ අවුරුදු 10 ක්ම වෙව්ලන ශීතලේ පාන්දර 4 ට නැගිටල පාඩම් කරල..ඉස්කෝලෙ පැය ගානට වඩා පන්ති වල පැය ගනන් ගෙවල මහා දුකක් විඳල මම අම්මලගෙ බලාපොරොත්තුව ඉටු කලාට...මම මගේ හිතේ හැමදාම හංගගෙන උන්න ලොකූ බලාපොරොත්තුවක්..මගෙම කියන ලස්සන හීනයක්..!! ඒ හීනය තමා කවදා හරි මගෙ රටට,මගෙ ගමට පියාඹල ගිහින් නිසංසල සීතල පැත්තක..කොලම කොල පාට ගස් ගොඩාක් තියන වත්තක මගේම කියන පුංචි කූඩුවක් හදා ගන්න..!!
මෙන්න මේ වගේ...!!!! :D:D:D:D

හිතට දැනෙන, කියන්න ඕනෙ කියල හිතෙන හැම දෙයක්ම හරියටම ඒ විදියට අකුරු කරන්න තරම් මම දක්ෂ නැහැ...ඒත් මම හිතනව මම මේ කිව්ව දේ ඔයාලට තේරුනා කියල...
ඒ අතරම මේ වගේ දෙයක් කියන්න හිතුනා....සල්ලි නැති මිනිස්සු හිතනව සල්ලි තියන මිනිස්සු වාසනාවන්තයි එයාල තමා සතුටින් ඉන්නෙ කියල..ඒක හරි වැරදි..ජීවත් වෙන්න සල්ලි ඕනෙ තමා..ඒත් කෙනෙකුගෙ සතුට තියෙන්නෙ සල්ලි මතම නෙවේ......
අනිත් කාරනාව ඉල්ලීමක්..! ඔයාලත් ගෙදර වත්තෙ පලතුරු ගහක් දෙකක් හිටවන්න..පුලුවන්නම් ගොඩාක්..සමහරු කියනව මම අහල තියනව ''..අනේ අපි ඔය ගස් ලොකු වෙලා ගෙඩි කනකොට බැරියැ..අපි මැරුන තැන් වල ගසුත් පැලවෙලා තියේවි එතකොට..'' කියල..ඒ කතාව හරිම ආත්මාර්තකාමියි නේද?අපේ සීයල අර තරම් දේවල් වවලා තිබුනෙ එයාලට ම නෙවේ අපිට..එයාලගෙ දරු මුණුබුරන්ට...අඹ පැලයක්..පේර පැලයක්..රඹුටන් පැලයක් ලොකු වෙලා ගෙඩි හැදෙන්න යන්නෙ අවුරුදු 4 ක් විතරයි..ඒක මහා කාලයක් නෙවේ... !!
ඉතින් අවසාන වශයෙන් කියන්න තියෙන්නෙ අපේ කොලපාට රටේ ජීවත් වෙන ඔයාල ගොඩාක් වාසනාවන්තයි..!!