My Blog List

Saturday 31 December 2011

මොට්ටපාල මහතා වෙත..........!!



අද රාත්‍රි 12 න් පසු මගේ ජීවිතයට ලබන ලස්සණ අවුරුද්ද උදාවෙන්න කලින් මගේ හිතට වට්ටපු මේ අවලස්සණ ප්‍රශ්ණය මෙසේ විසඳ ගන්නට හිතුනා........

හොඳයි මම පටන් ගන්නම් මෙහෙම....

මගේ බ්ලොග් එක ලියන්න පටන් අරන් අදට මාස 2 ක් සහ දින කිහිපයක්  වන අතර... මේ වනතුරු ලෝකෙ රටවල් රාශියකින් මගෙ බ්ලොග් එක කියවන අය අතරින් කිසිම කෙනෙක් යාන්තම් හෝ මගෙ හිත රිදෙන විදියෙ එකම කොමෙන්ට් එකක් වත් එවා නැහැ...එහෙම උනා නම් එකම වතාවක් හෝ එහෙම උනා නම් මම ඒවා පල නොකර පිළිතුරු පමණක් හෝ දීමට පසු බට වෙන්නෙ නැහැ....

ඒත් ඔබ විසින් එවන ලද (දෙවන වතාවටත්) ''කොමන්ටුවක් නෙවේ අවවාදයක්'' කියන ඒ දෙවන ''අවවාදයත්'' මා නොසලකා හැරියේ...නම් ගම් ප්‍රොෆයිල් නැති බිය ගුල්ලන්ගේ වැඩ වලට මා කවදත් ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ නැති කම නිසා පමණයි.......

ඒත් 3 වෙනි ''අවවාදය'' අවවාදයකට වඩා පොඩි ''තර්ජන පාරක්'' වගේ පෙනෙන නිසා ඔබට මෙහෙම පිළිතුරු දෙන්නම්........

මගේ බ්ලොගය කියවන්න කැනඩාවෙන් බොහෝ දෙනෙක් එන  නමුත් ඔබගේ ''අවවාද'' මට ලැබුන කිසිම දිනක කිසිම මොහොතක කිසිම කෙනෙක් කැනඩාවෙන් මගෙ බ්ලොගයට ඇවිත් තිබුනේ නැත.........

ඒ අනුව ඔබතුමා ඒවා එවන වෙලාවල් වලදී ඉන්නට ඇත්තේ අනිවාර්යයෙන්ම ලෝක සිතියමෙන් කැනඩාව දෙස බලාගෙන විය යුතුය.....හික්ස් ය..!!

ඔබ තුමා කියන අන්දමට ඇති තරමට ඔබ මා හඳුනන බවයි.....එසේ නම් දැනට මා කරන රැකියාව ඔබ නොදන්නේ මන්ද?...ඔබ දන්නේ 2010 වසරේ මා කල මගේ පලමු රැකියාව නොවේද? 2011 සැප්තැම්බර් මාසයේ සිට මගේ අලුත් රැකියාව ගැන ඔබ නොදන්නේ මන්ද?....මට අවශ්‍ය නම් දැනට ඕනෑම රටක විශ්ව විද්‍යාලයකට ගොස් උපාධියක් ලබා ගැනීමට උවමනාවටත් වඩා සුදුසු කම්,,හැකියාව සහ වාසනාව මට ඇති බව ඔබ නොදන්නේ මන්ද???????

ඔබ කැනඩාවේ ජීවත් වන්නෙක් නම් දැනට ඒ රටේ වෙසෙන මගේ ලඟම ඥාතීන් හඳුනන්නේ නැතිද??

මේ බ්ලොගයේ හැර අන්තර්ජාලයේ හැම අස්සක් මුල්ලකම මම මගෙ උප්පන්න සහතිකයේ ඇති නමින් පෙනී සිටින නිසා ඔබ මගේ ''ඇත්ත නම'' දන්නවා කියන එක ගැන පුදුම වන්නට තරම් මම මෝඩියෙක් නොවෙමි...ඒ ගැන ඔබ සිතන පරිදි ''බිය වන්නට'' මට කිසිදු හේතුවක් නැත........!!!!!!!

ඉතින් මොට්ටපාල මහතානෙනි....!!

ඔබගේ 3 වන ''අවවාදයට'' මම මෙසේ කියමි....!!!!

හොඳින් හෝ නරකින් ඔබට හෝ ඔබගේ හත්මුතු පරපුරට...මගේ මේ ලිවීම නතර කිරීම හෝ මගේ බ්ලොග් එක වසා දැමීම කල නොහැක...!!
එසේ නම් ඔබ කුමක් කරන්නද??...''පියාඹන විට'' මාව ''හයිජැක්'' කරන්නද?????

හහ්...හහ්..හහ්..හාආආආ...!!!!!!

ඔබ ඒ තරම් 'හපනෙක්' නම් එලිපිට පෙනී සිටින්න..!!...නැති නම් ලබන අලුත් අවුරුද්දේවත් මේ වගේ ''ෂිටි වැඩ'' නොකර පාඩුවේ තමුන්ට ප්‍රයෝජනවත් වැඩක නිරත වෙන්න...!!

සුභ අලුත් අවුරුද්දක්....!!!!!!

Thursday 29 December 2011

කජු අලුවා සමග සබන් පෙන.....!!!



හප්පේ....දවස් ගානකට පස්සෙ අද තමා මම ලැප්ටොප් එක දිහා බැලුවෙ....ජනවාරි 9 වෙනිදා වෙනකම් අපිට නිවාඩුනෙ.....ඒත් මේ දවස් ටිකේ නම් එපා උනා කෑම හදලයි... කාලයි....මේස අස්කරලයි....පිඟන් හෝදලයි....ඇයි ගෙවල් අස්කරල..!! අපෝ........!!!!

ඉතින් ඔයාල බලාගෙන ඉන්න ඇති නේද 'රකුසු කතාවෙ' ඉතිරිය කියවන්න?..හ්ම්ම්.මම දන්නව....ඒත් මේ උත්සව දවස් වල..කවුරුත් සතුටින් ඉන්න ටිකේ මට හිතුන ඒ 'තිත්ත'කතාව අද නොකිය වෙන කතාවක් කියන්න...ටිකක් හිනාවෙන්නත් එක්ක..!!

මේ කතාවට මුල් උන සිදුවීම මට මතක් උනේ මීට සති දෙකකට කලින් 'අතීතයෙන් අහුලන මතකයන්' එක්ක 'දිල්' අක්ක ලිව්ව 'ලේසි නැති කජු කෑම' දැක්කට පස්සෙ...ඒත් යම් යම් තැන් අමතක නිසා ගලපල ලියා ගන්න අමාරු උනා..දැන් මේ දවස් වල මම ඉන්නෙ ගෙදරනෙ..ඔන්න අම්මගෙන් අහ ගත්ත මට අමතක තැන් එක්ක කතාව..!!!!!

අපේ ආත්තම්ම ටීචර් කෙනෙක්..ඉස්සර මම පුංචිම කාලෙ සමහර දාට එයා මාවත් එක්කගෙන යනව එයා උගන්වපු ඉස්කෝලෙට...ඒ ගියාම මාත් අර ලොකු ලමයි එක්ක ඉඳගෙන ආත්තම්මගෙ කට දිහා බලන් ඉන්නව..නැත් නම් ඩෙස්ක් වල බලි රූප අඳිනව..තව තව 'මැර' වැඩත් කලේ නැහැ කියන්නෙ නැහැ මම හොඳේ?
ඉතින්..ඔය ඉස්කෝලෙ මට ගොඩාක් ආදරෙන් උන්න පොඩි ලමයින්ගෙ පංතියක ටීචර් කෙනෙක් හිටිය...එයාට මම කිව්වෙ 'චිට්ට මිස්' කියල..(එයාගෙ නම චිත්‍රා) ..එයා මාව නිතරම එක්කගෙන ගියා එයාගෙ පංතියට..(මැර වැඩ නිසා ආත්තම්ම යැව්වද කියලත් සැකයක් තියනව දැන්)...කෝම හරි,,,,  මං පුංචිකාලෙ ඉඳන්ම මේ දැනුත් පැණිරස කෑම කන්න ආස නැහැ..ඒ උනාට ''කජු අලුව'' කන්න නම් එදත් අදත් හරිම පෙරේතයි.........

ඔන්න ඉතින් මම මොකුත්ම පැණිරස කෑම කන්නෙ නැති නිසා චිට්ට මිස් දවසක් ඇහුවාම ඒ ඇයි කියල මම කිව්වලු මට ඕනෙ 'කජු අලුව' කියල....(අම්මල කියන්නෙ, මම ටීචර්ට කිව්වලු මට කජු අලුව ගෙනත් දෙන්න කියල...අයියෝ ලැජ්ජාවෙ බැහැ දැන් නම්)..ඉතින් දවසක් ඒ ටීචර් ඒව හදල ලොකු බිස්කට් ටින් එකක් පුරෝල ගෙනත් ආත්තම්ම අතේ මට එව්ව..එදා නම් අද වගේ මතකයි මට...ආත්තම්ම ගෙදර ආව ගමන් ඒක මගෙ අතට දුන්නෙ..''මෙන්න සුදු පුතාට චිට්ට මිස් කජුඅලුව හදල එවල..''
ඒක නිල්පාට ලොකු රවුම් බිස්කට් ටින් එකක්..හෙන බරයි මට...ගත්ත ගමන් ඒක හයියෙන් තද කරල බදාගෙන දිව්ව ආත්තම්මගෙ කාමරේට.මම නිදා ගත්තෙ ආත්තම්මගෙ කාමරේනෙ......
ඔන්න අම්මයි අයියල දෙන්නයි එනව අලුව එක බලන්න....මම මහා හයියෙන් විළාප දීල කෑගහල අඬන්න පටන් ගත්ත...!! මට හොඳටම මතකයි මම කෑගැහුවෙ මෙන්න මෙහෙම.....

'' එන්න එපා...එන්න එපා...දෙන්නෙ නෑ...මේව මගෙ..මට එව්වෙ..මම කනව..ඔක්කොම කන්නෙ මම...එන්න එපා..!!..''


 

මම යටිගිරියෙන් කෑගහ ගහ අඬන නිසා ආත්තම්ම අය්යලවයි අම්මවයි මගෙන් ඈත් කරල කිව්ව..''හා මගෙ පුතා බඩ පිරෙන්න කාල ඉතුරුවා අපි අය්යලට දෙමුකො..පව්නෙ පුතේ..''
'' නෑ මම දෙන්නෙ නෑ..මම ඔක්කොම කනව..''
ඔය අතරෙ ඔන්න අය්යල දෙන්න ජනේලෙන් හොරෙන් එබෙනව මම දැක්ක..ඊට පස්සෙ මගෙ මරලතෝනිය තව වැඩි උනා..පස්සෙ ආත්තම්ම ජනේල් වහල කාමරේ දොරත් වහල මට ඕන එකක් කර ගන්න ඇරල එලියට ගියා...දැන් ඔක්කොම එලියෙ මට ඇහෙනව සාලෙ කට්ටිය කතා කර කර ඉන්නව.....
ඉතින් ඔන්න තනිවම අලුව කෑමේ මහා තරඟය පටන් ගත්ත කියමුකො...පලමු කෑල්ල කෑව...දෙකත් කෑව..තුන් වෙනි එක බැහැ...දැන් මොකෝ කරන්නෙ? අනේ දැන් ඉතුරුව අර ගොල්ලො කාවිනෙ.........
ඇඳ ගාවම පොඩි මේසෙ උඩ ආත්තම්මගෙ වතුර බෝතලේ තියනව..දෙපාරක් හිතුවෙ නැහැ..ගත්ත වතුර බෝතලේ වැක්කෙරුව ඔක්කෝම අලුව ටින් එකට..!!
ටිකකින් ආත්තම්ම දොර ඇරන් ආවා ...''හපෝයි දෙවි හාමුදුරුවනේ....!!!! මේ මොකද මේ ලමය කරල තියෙන්නේ.....!!!!!!..''
ආත්තම්ම එද්දි මම වතුර දාගෙන අලුව අනනව අත් දෙකින්ම මඩ ගොඩක් වගේ..ඇඳ උඩ..කොට්ට වල... බිම...මගෙ මූණෙ ඇඟ පත පුරාම....මඩ නාල වගේ......!!
අම්ම දුවගෙන ආව සද්දෙට...!!
ඇදල ගත්ත මාව ඇඳෙන් බිමට...චටාස්..පටාස්..චටාස්.... පටාස්.....!!  එදා නම් දුන්න පාර මට මදි නොකියන්න...අම්මට තරහා ගියාම එහෙමයි........
අලුවත් කාල බඩ පිරෙන්න ගුටිත් කාල අඬල අඬලම මට නින්ද ගියාලු............


 ඔන්න ඉතින් මහා සද්දෙකට මට නින්දෙන් ඇහැරුනානෙ...බැලින්නම් වහිනව හෙන වැස්සක් එලියෙ..කාමරේ ආත්තම්මත් නැහැ..මම හෙමින්ම ඇඳෙන් බැහැල දොර ගාවට ගියා ඒක වහල..කාමරේ තියනව පුංචි ස්ටූල් එකක් අඩි දෙකක් විතර දිග..ඒකට ලස්සන ටේබල් මැට් එකක්දාල තිබ්බෙ..දිග සුදු රෙදි ලේන්සුවක් වගේ වටේට සුදු ලේස් එකක් අල්ලල...ඒකෙත් අලුව මඩ වැදිල..අනිත් ඔක්කොම ඇඳ රෙදි කොට්ට උර ආත්තම්ම අස් කරල තිබුන...මට හිතුන මේක මම හෝදල දාන්න ඕනෙ කියල...
ඒ දවස් වල අපේ ජනෙල් වල ග්‍රීල් නැහැ වීදුරුව ඇරගෙන එලියට අඩිය තියන්න පුලුවන්...ඉතින් අර ස්ටූල් කවරෙත් අරන්..ආත්තම්ම ගෙ මේස ලාච්චුවෙන් අලුත්ම සන්ලයිට් කෑල්ලකුත් අරන් මම ජනේලෙන් එලියට ගිහින් දැන් ඔන්න පීල්ලට අර රෙදි කෑල්ල අල්ලගෙන තෙම තෙම සබන් ගානව...ටික වෙලාවක් සබන් ගාද්දි මගෙ අත්දෙක පිරෙන්නම සබන් පෙන ගොඩායි..ලස්සනේ බැහැ බෝල බෝල...!!
 මට දැන් හෙන ලෝභයි මේ බෝල බෝල සබන් පෙන ගොඩට..!!  වතුරට ඇල්ලුවොත් හේදිලා යනවනෙ..දැන් මොකෝ කරන්නෙ...මම වට පිට බලල සබන් බෝල ටික ඔක්කෝම කෑවා...ආයෙමත් වතුරට අල්ලල සබන් ගෑවා ඔන්න අර වගේම පෙන බෝල බෝල..!!  ඒවත් කෑව...ආයෙමත් සබන් ගාල ඒවත් කෑවා..!!

ඊට පස්සෙ යාන්තමට මතකයි මට මහා කැස්සක් හැදුන.....

සද්දෙට අම්මල දුවන් එද්දි මම වමනෙ කරන වලු බිම වැටිල.. එදා තාත්ත ගෙදර නැහැ..අම්ම මහ වැස්සෙම පාරට පැනල කාර් එකක් නවත්වල මාව හොස්පිටල් අරන් ගිහින් තියෙන්නෙ.......

ප: ලි: .....ඔන්න දැන් ඉතින් මම පෙරේතයි කියල  කොමෙන්ට්ස් දානව හෙම නෙවේ කවුරුත් හරිද? එක පාරක් හරි කාල බලන්න සබන් පෙන..!!

Wednesday 21 December 2011

කිරිල්ලිගෙන් සුභ පැතුම්...!!!!



අපි බුද්ධාගමේ.....ඒ උනාට හැම අවුරුද්දෙම දෙසැම්බර් මාසෙ නත්තල් උත්සවේ සමරනව ක්‍රිස්තියානි ආගමේ අනිත් අය වගේම.....නත්තල් ගහක් හදනව නොවරදවාම....මම ගෙදර ඔක්කෝටම තෑගි අරන් දෙනව ඒ වගේම මටත් තෑගි ගොඩාක් හම්බ වෙනවා...!!

මේ අවුරුද්දෙ නත්තලට අපි විශේෂ අමුත්තෙක් එනකම් මග බලන් ඉන්නෙ..........

පුංචි කාලෙ ලංකාවෙදි නම් වෙසක් කූඩු හැදුවා...තොරන් බලන්න ගියා..සිංහල අවුරුදු සිරිත් අකුරටම කලා...හැම පෝයකටම පන්සල් ගියා..හැමදාම හවසට වත්තෙන් මල් කඩල බුදුන් වැන්දා.....හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්..........

ඉතින්...ආගම ජාති කුලමල භේද නැතුව සතුටු වෙන්න ඕනෙ අවස්ථාවල අපි සතුටු වෙන්න ඕනෙ.......අපි ඔක්කොම මේ ලෝකෙ ඉපදුන මිනිස් කුලේ මිනිස්සු...අපි ඔක්කොම සමානයි.......
ඔය තියෙන්නෙ මේ ලඟ එන නත්තලට අපි හදපු නත්තල් ගහ...මම ඉන්නෙ සතුටින්..අපි සතුටින්...!!


ඔයාල හැමෝටමත් සුභ නත්තලක් වේවා..!!!

ඒ වගේම උදාවෙන 2012 නව වසරේ හැමෝගෙම සිත්වල ඉපදෙන ලස්සන සිතුවිලි..අලුත් බලාපොරොත්තු..ආදර පැතුම්...ඔයාල ප්‍රාර්තනා කරනවටත් වඩා ගොඩාක් ඉහලින් ඉටුවෙලා..සෑම සිතකම සතුට ඉතිරේවා...!! කියල මම අවංකවම ආදරෙන් ප්‍රාර්තනා කරනවා....!!!!!!!

2012 වාසනාවන්ත නව වසරක් වේවා.......!!!!!!!!!!

Sunday 18 December 2011

හදවතක් නැති කෙනෙකුට හදවතක්................!!

අළු පාට හැන්දෑව 15..

එදා රාජ්ගෙන් චේන් එකේ මිම්ම ඉල්ල ගත්තනෙ..චේන් එක දිග ඇරියාම සෙ.මී..60 වෙන්න ඕනෙ කිව්ව එයා......
ගිනිකඳු ගිහින් ඇවිත්......අයියල වැඩට ගියා..මට තව නිවාඩු තිබුන.
අපේ අම්ම එයාගෙ රැකියාවෙ යම් යම් වැඩ වලට සතියකට වරක් මිලානෝ යනව..මගෙත් ඉස්කෝලෙ යාලුවෙක් ඉන්නව එහෙ..ඉතින් එදා එයාටත් කෝල් කරල මම අම්ම එක්ක මිලානෝ ගියෙ පොඩි සාප්පු සවාරියක් යන්න හිතන්...රාජ්ට චේන් එක ගන්න එක තමා ප්‍රධාන අරමුන.....
මගෙ යාලුව මැක්ඩොනල්ඩ් එක ගාව උන්න...අම්ම මාව එතන දාල එයාගෙ වැඩ වලට ගියා.....
''...ශොපින් ඒරියා එකෙන් පිට කොහෙවත් අඩියක් යන්නෙ නැහැ තේරුනාද දෙන්නටම..?..ඉවර උනාම මට කෝල් කරන්න මෙතනම ඉන්න...''
''...හරී කොහෙවත් යන්නෙ නැහැ..''
ඉබ්බ දියේ දැම්මාම ඇන්නෑවේ කිව්වලු....අපි මුලින්ම ගියෙ බ්‍රොස්වේ ජුවළරි ශොප් එකට...ඒකෙ උන්න හැන්ඩි ඉතලි කොල්ලට මම රාජ්ගෙ අර හාර්ට් එක පෙන්වල ඒකට මැච් වෙන චේන් එකක් ඉල්ලුවාම....
''..මිස් මේක කොහෙන්ද ඔයාට..?''
''..මම ගෙනාව ස්ත්‍රොන්බොලි වලින්..''
''..ෆැන්ටාස්ටික්..මේ වගේ තව එකක් තියනවා නම් මට දෙන්නකො ප්ලීස්..''
''..ඔයා මොනා කියනවද මා ගාව තියෙන්නෙ එක හාර්ට් එකයි ඒක දෙන්න කෙනෙක් ඉන්නවනෙ..''
''..රියලි?..කවුද ඒ ලකි බෝයි..''
''හ්ම්ම්..හ්ම්ම්..අපිත් ඉතින් හෙන ලකි මේව එක්ක පස්සෙන් යන්න..''.. මගෙ යාලුවගෙ කතාවට අපි තුන් දෙනාම මහ හයියෙන් හිනා උනා...
බ්‍රොස්වේ එකෙන් චේන් එක අරන් අපි ඊලඟට ගියෙ ස්වාරොව්ස්කි එකට..ඒකෙන් මම රාජ්ට ලස්සන ස්වාරොව්ස්කියක් ගත්ත ඒ චේන් එකටම...ඒක ලස්සන කලු ක්‍රිස්ටල් කුරුසයක්....මෙච්චර දුර රටක ඉඳන් චේන් එකක් විතරක් එයාට යවන එක මට මදියි කියල හිතුන..පස්සෙ අපි ගියා ඇබර්ක්‍රොම්බි ඇන්ඩ් ෆිට්ච්...ඒකෙන් එයාට පර්ෆියුම් එක ගන්න කොට එතන උන්න බෝයිස්ලත් මට විහිලු කලා....
''...වෝව් ෆියර්ස්...කාටද?..''
ජීවිතේ මුල්ම වතාවට කොල්ලෙකුට දේවල් ගන්න ගිහින් මට ලැජ්ජත් හිතුන....
පස්සෙ අපිට ඇඳුම් ගන්න එක එක ශොප් වලට යද්දි මට ඒ හැම වෙලේම රාජ්ව මතක් උනා..අනේ පව් අහිංසකය මෙලහකට තනියම ඇති කාමරේට වෙලා..මට මතක් උනා එයා එයාගෙ ''ආදර කතාව'' බ්ලොග් එකේ ලිව්ව පෝස්ට් එකක්..ලිව්වෙ එයාට අනුත්තරා එව්ව බර්ත්ඩේ කාර්ඩ් එක ගැන..ඒකෙ පොටෝ දෙකකුත් දාල එයා ලිව්වෙ ඒක.. ''මගෙ ජීවිතේට ලැබුන වටිනාම තෑග්ග'' කියල.....මට දුක හිතුන... ජීවිතේටම කවදාවත් කාගෙන්වත් තෑග්ගක් නොලැබුන කෙනෙක්..පව් කොච්චර අසරනද එහෙම කෙනෙක්...මම එවෙලෙම අපි උන්න ශොප් එකේ ඉඳන් එයාට කෝල් එකක් ගත්ත.........
''...මට කියන්න ඉක්මනින් ඔයාගෙ ශර්ට් සයිස් එක...''
''...ඇයි මොකටද..?''
''...ඉක්මනින් ඉක්මනින් සල්ලි නෑ පෝන් එකේ ඔන්න කට් උනා කියන්න ඉක්මනින්..'' (මම එහෙම කිව්වෙ බොරුවට එයාගෙන් පිළිතුර ගන්න ඕන නිසා)
''...පහලව මාර.. මොකටද..?''
එයාටත් ඇඳුම් අරන් ගත්ත ඔක්කොම දේවල් අම්ම එන්න කලින් යාලුවට දීල එයාව පිටත් කලා මම ආයෙ දවසක ඒව තැපෑලට දාන්න එන්නම් කියල.....

ඔය අතරෙම අපෙ හිතවතුන් කීප දෙනෙක් ලූර්ඩ්ස් වල,, ජේසුතුමාගෙ මෑණියො දර්ශනය උනා කියන තැන ට ගියා...ඒ කියන්නෙ ප්‍රංස රටේ කෙලවරේ තියන ලෝක ප්‍රසිද්ධ සිද්දස්ථානයක්....කතෝලික බැතිමතුන් විතරක් නෙවේ එතන හැමදාමත් ලෝකෙ හැම රටකින්ම එන අය ඉන්නව...එතන හාස්කම් සිදුවෙනව කියල විශ්වාසයක් ලෝකෙ පුරාම තියනව...එතන තියන පුදුම හිතෙන විදියෙ දිය උල්පතෙන් හැම රටකම මිනිස්සු වතුර අරන් යනව ඒ ඒ රටවලට...ඒ වතුරින් අසනීප සුව වෙන බලයක් තියන වලු...මාත් ඒක විස්වාශ කරනව අපේ ගෙදරත් ඒ වතුර තියනවා....මාත් දෙපාරක් ලූර්ඩ්ස් වලට ගිහින් තියනව...එතන දේව මෑණියො දර්ශනය උනා කියන ගල් ගුහාව ලඟට ගියාම හරිම පුදුම දෙයක් දැනෙනව හිතට...මට ඒ ස්ථානය ගැන ලොකු භක්තියක් වගේම පැහැදීමක් තියනව...මම එතනට ගිහින් ඉල්ලපු දෙයක් මට ලැබුන..තව එහෙම දේවල් ඉටු කර ගත්ත කීප දෙනෙක් ගැන මම දන්නව..........

ඉතින් එදා ලූර්ඩ්ස් යන්න හිටපු අය අතර අපි ගොඩාක් හිතවත් ඇන්ටි කෙනෙක් උන්න..එයාට මම රාජ් ගෙ අසනීපය ගැනත් එයාගෙ අම්ම එයාට කරන වෙනස් කම් ගැනත් කිව්වාම..ඒ ඇන්ටි කිව්ව එයා එතනින් ''බොරලික්කම්'' දෙකක් අරන් ගල්ගුහාවෙ වතුරින් සෝදගෙන දේව මෑණියන්ට කන්නළව් කරල ගේන්නම් ඒක රාජ්ට යවන්න..එකක් එයාගෙ නිදියන කොට්ටෙ ඇතුලට දාන්න අනික අම්ම නිදියන කොට්ටෙ ඇතුලට දාන්න කියන්න කියල....ඉතින් මම එයාට කියල ගෙන්ව ගත්ත ඒ දෙකකුයි..තව ගල්ගුහාවෙ වතුර පොඩි කුප්පියකුයි..රෝසරි කීපයකුයි..............
මේ දේවල් එක්ක තව ඩී වී ඩී ෆිල්ම්ස් කීපයකුත්..චොක්ලට්ස් එහෙම අරන්...අම්ම වැඩට යනකම් ඉඳල මම හොරෙන්ම ට්‍රේන් එකේ නැගල ආව මිලානෝ....යාලුවගෙ ගෙදර ගිහින් ඔක්කොම ටික පෙට්ටියක් හදල පෝස්ට් එකට දාල ආපහු ගෙදර ගිහින් අම්ම එද්දි හොඳ ළමය වගේ උන්න මම.......




අම්මට හොරෙන් එහෙම දුර ගමනක් ගිය ජීවිතේ පලමු වතාව......!

මම මේ වගේ දේවල් එයා වෙනුවෙන් කලේ ඇයි කියල පුන පුනා කිව යුතු නැහැ.....
මේ යුරෝපෙ පුරා උගත් පෝසත් හැන්ඩ්සම් කොල්ලො... වෙන කොල්ලො නැද්ද කියල අහන්නත් එපා ඔයාල මගෙන්........
මගෙ ජීවිතේ අවුරුදු 20 ක් ඇතුලත ලංකාවෙ හෝ වෙන ලෝකෙක කොල්ලො දැකල නැද්ද කියල අහන්න එපා මගෙන් ඔයාල..........
මගෙ අයියල දෙන්න ඇසුරු කරන අය ..යාලුවො..බුරුතු පිටින් එනව අපේ ගෙදරට...ඉගෙන ගත්ත..හොඳ රැකියාවල් කරන...සල්ලි තියන කොල්ලො...හැන්ඩ්සම් කොල්ලො.........
මේ අය අතර මට ආදරේ කරන අය...කරපු අය...කරමින් ඉන්න අය...ලංකාවෙදි එක වසරේ ඉඳන් අය්යල එක්ක උන්න යාලුවො මා නිසා යාලු කම් නැති කර ගත්ත අයත්...ඕන තරම් උන්න...

ඒත්...........

මම.... අම්මෙක් අප්පෙක් නැති..කාත් කවුරුවත් නැහැයි කිව්ව..හැමදාම අඬ අඬ ජීවත් උන..අර මගේ දුප්පත් රටේ උන්න අහිංසක අනාථයට දිවිහිමියෙන් පෙම්කරමින් උන්න.......!!!!!!!!

Wednesday 14 December 2011

කිරිල්ලි ගිනි කන්දක් බලා ඉගිල්ලෙයි...............!!!!

 අළු පාට හැන්දෑව 14....

මම ගොඩාක් සතුටින් උන්නෙ ඒ කාලෙ..ටික කාලෙක ඉඳල කාමරේටම හිර වෙලා ඉඳල පොඩි එකාකාරී ගතියකුත් හිතට වද දුන්නා...ඔය අතරෙදි දවස් කීපයක නිවාඩුවකුත් ලැබුනනෙ..ගොඩාක් රටවල ගොඩාක් තැන්වල ඇවිදල තිබුනට මම කවදාවත් ''ගිනි කන්දක්'' බලන්න ගිහින් තිබුනෙ නැහැ...ඔන්න ඉතින් මට ඒකට අවස්තාව ලැබුනා..අපි ගියා ඉතාලියෙ ස්ත්‍රොම්බොලි කියන දූපතට ස්ත්‍රොම්බොලි ගිනිකන්ද බලන්න....

a google picture

ඒ යන ගමනෙදි  උනත් ප්ලේන් එකට නගින තුරුම අපේ එයාර් පෝට් එකෙත් මම රාජ් එක්ක නෙට් එකේ උන්නෙ අයියලගෙන් හැංගිලා...මම යන හැම තැනකම මගෙ ලැප්ටොප් එක අරගෙනයි ගියෙ.........
අපි දූපතට යන්න කලින් මම උන්න හොටෙල් කාමරේ ඉන්නකම්ම රාජ් මා එක්ක චැට් කර කර උන්න...එදා මහ රෑත් එයාට ඕන උනා මා එක්ක ටෙලෙපෝන් එකෙන් කතා කර කර ඉන්න....'ගූග්ල් අර්ත්' එකෙන් හොටෙල් එක තිබ්බ පාර පවා හොයගෙන එයා මට කිව්ව.........

පහුවදා උදේ පාන්දරින් ලොකු බෝට්ටුවකින් තවත් මුහුද මැද්දෙ දූපත් 6 ක් විතර පහු කරගෙන අපි ස්ත්‍රොම්බොලි ගිනිකන්ද තියන දූපතට ගියා.......ඒ මුහුදු ගමන හරිම විනෝදජනකයි..මට නිතරම රාජ්ව මතක් උනත් එයාට කෝල් කරන්න නම් බැරි උනා මූද මැද්දෙ ඉඳන්........


අපි ගිය බෝට්ටුව මේක..!


මෙහෙ මිනිස්සුන්ගෙ විශ්වාසයක් තියනව ගිනි කන්දකින් පිච්චිලා ගලාගෙන ආපු ලාවා පස්(ගල්) අපේ ඇඟේ වැදෙන්න නිතරම තිබුනාම අසනීප සුව වෙනව කියල..ඒ වගේම ඒවා පැළඳගෙන උන්නාම වාසනාව උදාවෙනව කියලත්..........

ඉතින් මටත් මේ ගමනෙදි තිබ්බ ලොකුම අවශ්‍යතාවය උනේ රාජ්ට එයාගෙ හදවත ගාව වැදෙන විදියට කරේ පළදින්න පුලුවන් ලාවා වලින් හදපු යම් දෙයක් හොයාගෙන එන එක....ආපසු එන්න පිටත් වෙන්න කලින් මම මේව හොයන්න ගොඩාක් මහන්සි උනා ...........



අපි ගියෙ දූපතට සංචාරකයින් එන කාලෙක නෙවේ නිසා එහෙම දෙයක් අහලක වත් දකින්න තිබුනෙ නැහැ...ගොඩාක් දෙනෙකුගෙන් අහල විපරම් කරල සොයද්දි එක කෝපි බාර් එකක කෙනෙක් තව කාටද කෝල් කරල එතෙන්ට ගෙන්නුව මේ ලාව ආභරණ සමග එක පුද්ගලයෙක්ව...ඒත් එයා ගාව මට ඕන කරන විදියෙ එකක් තිබුනෙ නැහැ..තිබ්බ ඔක්කොම ගැහැනු ළමයින්ගෙ පොඩි ආභරණ...මම එයාගෙන් ඇහුව නිකම් කරේ පළදින්න පුලුවන් හදවතක් වගේ දෙයක් ගැන...මගෙ වදේටම ඒ මනුස්සය කිව්ව පැයක් විතර ඉන්න පුලුවන්නම් එයා ගෙදර ගිහින් එකක් කපල හදාගෙන එන්නම් කියල...අපේ බෝට්ටුව එන්නත් තව වෙලා තිබ්බ නිසා ඔන්න ඉතින් උන්න කියමුකො...පැයක් උන්න....දෙකක් උන්න...මිනිහ ආවෙ නැහැ...මට දැන් ඇඬුම් එන්න ඔන්න මෙන්න...තව මිනිත්තු ගානකින් බෝට්ටුව එනව අපිව ආපහු ගේන්න.............
මේ දුර ඉඳන් මම ගත්ත කන්දෙ පොටෝ එකක්...!

අනේ පව්..! මෙන්න අර මනුස්සය එනව හති දාගෙන...එයා ගෙනාව ලාවා වලින් හදාපු ලස්සන හාර්ට්ස් දෙකක්..!! හිතුවට වඩා වැඩි මුදලක් ගෙවන්න සිදු උනත් මම ගොඩාක් සතුටු උනා මා වෙනුවෙන් ඒ මනුස්සය ඒ කල දේට...................

මේ හාර්ට්ස් ගැන රාජ්ට කිව්වාම එයාට ඕන උනා ඒව ඉක්මනින් බලන්න පොටෝ එකකින්...මම හාර්ට්ස් දෙක එකට තියල එයාට පොටෝ එකක් අරන් යැව්ව...ඒ හාර්ට්ස් දෙකේ පොටෝ එක ලස්සනයි ඒක ෆේස්බුක් එකේ කවුරුත් දැකල තියන නිසා මම මෙතන පලකරන්නෙ නැහැ.......

''....ඔයාගෙ බෙල්ලෙ ඉඳල හදවත ලඟට එනකම් මැනල මට සෙන්ටි මීටර් ගාන කියනවද...?''....මම එදා එයාගෙන් ඇහුව........

''....ඇයි ඒ මොකටද...?''

''....මේ හාර්ට් එක එවන්න ඒකට චේන් එකක් ඕනනෙ..ඒක කරේ දාගන්න ඔයාගෙ පපුවෙ හාර්ට් එක ගාව වදින්න...එතකොට ඔයාට ඉක්මනින් සනීප වේවි...''


(අදට මම මෙතනින් නතර කරනවා...තවත් එහාට ලියාගෙන යන්න බැරි විදියෙ මොකක්දෝ  හැඟීමක් මට වද දෙනවා..........)

Saturday 10 December 2011

වසන්ත කාලෙක උදා උන මගෙ ජීවිතේ අප්‍රසන්නම රාත්‍රිය..!!

 අළු පාට හැන්දෑව 13..

හිම වැහි වැටුන සීත කාලෙ ඉවර වෙලා වසන්ත කාලෙ උදාවෙමින් තිබුන...හැම ගහක වැලකම අතු වැහෙන්න මල් පිරීලා...පාට පාට රෝස ගස් වලට පිස්සු හැදිල වගේ...ඇපල් මල් වල..දොඩම් මල් වල සුවඳ හැම තැනම...සීත කබාවලින්..දිග ලෝගු වලින් එලියට ඇවිත් හැමෝම සතුටින්...ලස්සන, පාට සැහැල්ලු ඇඳුම් ඇඳන් හැමෝම එලියෙ ඇවිද්ද....පාරවල..සාප්පු වල..උද්‍යාන වල..මිනිස්සු පිරිලා....ගොඩාක් දෙනෙක් වේවැල් කූඩ වල කෑම පළතුරු දාගෙන පික්නික් යනවා..ගංඟා වල්..වැව් ඉවුරු හොයාගෙන යනව  දවස ගත කරන්න...බිලීපිති එක්ක මාලු අල්ලන්න............
අපිත් එහෙමයි නිවාඩු ලැබුන හැම මොහොතකම අපි එලියෙ ඇවිද්ද..ගෙදර ගියා අම්ම එක්ක ඇවිදින්න..නැත්නම් අම්ම මෙහෙ ආව අපි එක්ක ඉන්න...අපි නොගියපු තැනක් නැති තරම්...මගෙ ජීවිතේ ගෙවුනෙ කිරිල්ලියක් වගේ..ඒත් මේ වෙද්දි මමවත් බලපොරොත්තු නොවුන විදියට මාව වෙනස් වෙමින් තිබුන........
නිවාඩු දින වලට කාටත් කලින් ගමන් යන්න ඉස්සර වෙන මම....නිදාගෙන ඉන්න අය්යලාට වද දෙන මම...සාප්පු ගානෙ සුපර් මාකට් ගානෙ ගිහින් ඕන එපා හැම දේම උස්සගෙන එන මම....ඇඳුම්,ආභරණ,සපත්තු එක්ක ගොඩාක් කාලෙ නාස්ති කරපු මම...ගෙදර අනිත් අය කන්වල ඇඟිලි ගහ ගෙන බලන් ඉන්නකොට ගේ දෙවනත් වෙන්න සෙලින් ඩියොන් ගෙ සින්දු දාගෙන නටපු මම...අපේ ගෙදර කවුරුවත්ම නොහිතපු විදියට වෙනස් වෙමින් උන්න...
මම  මගේ කාමරේම හිර කාරියෙක් වගේ උනා මගේම කැමැත්තෙන්.............!!
වෙනදා ඔෆිස් වෙලාවෙන් පස්සෙ මම මගෙ යාලුවත් එක්ක අපි ටිකක් එලියෙ ඇවිද්ද..වින්ඩෝ ශොපින් ගියා..කොෆී ශොප් එකක..අයිස්ක්‍රීම් ශොප් එකක කතා කර කර කාලෙ ගෙවල දැම්ම...එත් මේ වෙද්දි ඒ ඔක්කොම නතර කලා මම...ගමන් යන්න සති අන්තය වෙනකම් ඉවසිල්ලක් නැතුව උන්න මම නොගිහින්ම බැරි කමට සෙනසුරාද උදේ සුපර් මාර්කට් එකට විතරක් මගෙ ගමන් සීමා කලා...අය්යල බල කරද්දිත් එයාලට යන්න ඇරල මම ගෙදර තනි උනා....අම්ම ආව හැම දවසකම එයාට මාව මහා පුදුමයක් උනා වගේ....මම නිදහසට කරුණු මවා පෑවා................
''...අනේ මට මහන්සී..ඒ ඉස්සරනේ... දැන් මට වැඩ වැඩී..මගෙ ඇඳුම් අල්මාරි අවුල් ඒව අස්කරන්න ඕනෙ..මගෙ කාමරේ පිළිවෙලක් නැහැ ඒක වෙනස් කරන්න ඕනෙ...හැමදාම ඇවිදල දැන් එපා වෙලා..මා ගාව ලස්සන ෆිල්ම්ස් ටිකක් තියනව ඒවා බලන්න ඕනෙ...එලියෙ සද්දෙ වැඩී මගෙ මගෙ ඔලුව රිදෙන්න ගන්නවා...අය්යලාටත් එයාලගෙ ප්‍රයිවට් ලයිෆ් එකක් තියනව නේද? යන හැම තැනම මාව එක්ක යන්න පුලුවන්ද අතේ එල්ලගෙන බබෙක් වගේ?..එයාලගෙ සමහර යාලුවො මගෙ දිහා කන්න වගේ බලනව මම කැමති නැහැ එයාලට..!......ඔන්න ඕව තමා මම නිදහසට කිව්වෙ........!!.
ඒත් මම මේ ඔක්කොම කලෙ රාජ් නිසා...එයා හැමදාම ඉන්නෙ එයාගෙ කාමරේට වෙල දුකින්....!!

''..නංගි ඔයාල හෙට ඇවිදින්න යනවද..?''

''..ම්ම්ම්ම්..ඔව් ඇයි..?''

''..නැහැ නිකම්..අම්මල කොහෙද ගිහින්..මම තනියම ගෙදර..එන්නෙ අනිද්දලු..''

හ්ම්ම්..එදාට මම මගෙ ඔක්කොම ගමන් නවත්වනවා එයා එක්ක නෙට් එකේ ඉන්න කාමරේට වෙලා......

''..නංගි හෙට ඔයා ඔෆිස් එකේ නේද..?''

''..ඔව් ටිකක් වැඩ වැඩී මේ දවස් වල..''

''..මට අසනීප උනා මම ගෙදර ආව දැන්..''

එහෙම දවස් වලට මගෙ වැඩ උඩින් මත්තෙන් කරල මම ගෙදර දුවන් එනව.....ගොඩාක් දවස් වලට එයා අසනීපෙන් ගෙදර අය ගමන් ගිහින් එයාට කන්න වත් නැහැ...කඩෙන් කෑම එකක් කාල ආව කියනව..නැත් නම් කෑම එකක් අරන් ආව කියනව...නැත් නම් බඩගිනි නැහැ කිරි එකක් හදන් බිව්ව කියනව..සමහර දාට මගෙ බලකිරීමට එයා කෑම ගෙන්ව ගන්නව......''අන්න ගේට් එකේ බෙල් එක වැදුන මගෙ පිට්ස එක ගෙනත්..ඉන්න මම ඒක අරන් එන්නම්..''   කියනව එයා...!!

''..ඇයි නංගි ඔයා මට මේ තරම් සලකන්නෙ? මාව බලාගන්නෙ..? කිසිම කෙනෙක් ඔයා තරම් මා ගැන හොයා බලන්නෙ නැහැ නංගි..මගෙ අම්මවත් මට සලකන්නෙ නැහැ ඔයා වගේ..මට ඔයා විතරයි ඉන්නෙ..''

''..ඉතින් දුක් වෙන්නෙ නැතුව ඉන්න අයියෙ.. මම ඉන්නවනෙ ඔයාට..මට කියන්න හැම දෙයක්ම..මම මට පුලුවන් විදියට ඔයාව බලන්නම්..''

''..අනේ ඔහොම කියන්න එපා නංගියො..මට අඬන්න බැහැ මේ තරම්..''

අපි අතර ඇති උන මේ වගේ කතා සිදුවීම් නිසා මම තව තවත් එයාට බැඳුන..නෑ..නෑ  මාව බන්ඳ ගත්තා....!!!




අපි ගෙදර රෑ කෑමට විතරයි එකට වාඩි උනේ...මේ හැමදාකටම වගේ අපිට මාතෘකාවක් තිබ්බ කතා කරන්න..එහෙම නැති උනත් මට පොඩි අයිය එක්ක වාදයක් හරි තිබුනා..ඒ කාලෙ වෙද්දි මගෙ කතා පෙට්ටිය සම්පූර්ණයෙන්ම වැහිල ගියා..!!

''..මොකෝ ඔයා ගොලුවෙලාද..? මොකද වෙලා තියෙන්නෙ..?''
ලොකු අයිය සැර දානකොට පොඩි අයිය මාව හිනැස්සුව...!

''..අනේ ප්ලීස් වඳින්නම්..ඔහොමම වෙන්න..! අපිට බීරො වෙන්න දෙන්න එපා පව්නෙ..!.''

එදා රෑත් සුපුරුදු පරිදි අපි ගූග්ල් ටෝක් එකේ ඉඳල නින්දට යන්න වෙන් උනා....මම මගෙ ඇඳේ...මගෙ පෝන් එකට පණිවිඩයක් ආව..රාජ්ගෙන්..!

''..නංගි මට නින්ද යන්නෙ නැහැ..මට ඔයාගෙන් මේක අහන්නම ඕනෙ..මට ඇත්ත කියන්න...''

''..මොකක්ද අහන්න මම කියන්නම්..''

''..ඔයා මට ආදරෙයි නේද..?''

දෙපාරක් හිතන්න උවමනාවක් තිබුනෙ නැහැ මට...මුලු ලෝකෙටම පේන්න මේකෙ ලියන්න ලැජ්ජා වෙන්නත් නැහැ මම...මම එයාට ආදරේ කරමින් උන්න.....

''..ඔව් මම ආදරෙයි ඔයාට ගොඩාක් ආදරෙයි..''

''..මාව කවදාවත් දාල යන්නෙ නැහැ නේද නංගි ඔයා..?''

''..නැහැ..මම දාල යන්නෙ නැහැ කවදාවත්..සත්තයි..''

''..මාත් ඔයාට ගොඩාක් ආදරෙයි නංගියො..මට ඔයාව ඕනෙ..මට ඉන්නෙ ඔයා විතරයි..මාව දාල යන්න එපා..''

ඔය විදියට එස් එම් එස් පණිවිඩ මහා ගොඩක් එහාට මෙහාට ගියා..මගේ ජීවිතේට උදා උන ඒ අප්‍රසන්නම මූසළ රාත්‍රියේ.....!!!!!!

Friday 2 December 2011

රාජ් ගෙ ඔෆිස් එක.....!!

(අළු පාට හැන්දෑව..12)


මේ කාලයේ රාජ් වැඩිපුර දින ගත කලේ නිවසේ..අසනීපය නිසා එයා දින සති ගනන් ගෙදර උන්න..ක්ලාස් එකේ වැඩ කරගන්න ඕනෙ කියල ගෙදර උන්න.. එක්සෑම් ලඟයි කියල ගෙදර උන්න...මට මේක ප්‍රශ්ණයක් උනා.දවසක් මම ඇහුව එයාගෙන්.....


''..ඔය විදියට හැමදාම ගෙදර ඉන්නකොට ඔයාට ඔෆිස් එකෙන් ප්‍රශ්ණ ඇතිවෙන්නෙ නැද්ද?..''


''..නැහැ,මම ගෙදර ඉඳන් ඔෆිස් එකේ වැඩ ටික ඔක්කෝම කොන්ට්‍රෝල් කරනව,ගෙදර ඉඳන් වැඩ කරනව කොම්පියුටරෙන්..ලොකුම හදිස්සියක් උනොත් එයාල මට කතා කරනව..එතකොට යනව බලන්න..''


''..අයියෝ ඔහොම ජොබ් එකක් කරන්න අපිට හම්බවෙන්නෙ නැහැනෙ..ගෙදර ඉඳන් ඔක්කොම කරන්න..''


''..ඔයා දන්නවද දෙයක්..අපේ අම්මිගෙ ලොකු අයිය 'බ්‍රදර් කෙනෙක්' එයා තමා අපේ ඔෆිස් එකේ ලොකු බොස්..මේකෙ තව බ්‍රාන්ච් කිහිපයක් තියනව..මේක බලාගන්න පවරල තියෙන්නෙ මට..මම තමා දැනට වැඩ බලන්නෙ..මම ගෙදර ඉඳන් ඔක්කෝම කොන්ට්‍රෝල් කරනව..හදිසි අවස්ථාවක් උනොත් විතරයි මම ඔෆිස් එකට යන්නෙ..එයාල අවශ්‍ය දේවල් වලට මට කෝල් කරල ඇඩ්වයිස් ගන්නව..''


එයා එහෙම කිව්වාම තමයි මට තේරුනේ ඇයි එයාට ඔෆිස් එකේ වෑන් එකකුයි ඩ්‍රැයිවර් කෙනෙකුයි ඉන්නෙ කියල.එයාගෙ ගෙවල් මීගමුවෙ දලුපත කිව්වනෙ,මම දන්න තරමින් ගෙදර ඉඳල මීගමුවෙ මාරිස්ටෙලා එක ගාව තිබුන එයාගෙ ඔෆිස් එකට මිනිත්තු 5 කින් යන්න පුලුවනි...එයා ඔෆිස් ගිය දාට හවස එන්නෙ ඩ්‍රයිවර් එක්ක..ඒ ගමන්ම එයා නිතරම යනව මීගමුවෙ බීච් එකට..ඩ්‍රැයිවර් එක්කම දෙන්න ගිහින් වඩේ කාල එනව..ඒ හැම මොහොතකම මම දන්නව මොකද එයා මට පෝන් එකෙන් කියනවා..(ඇත්තම කියනවා නම් එයා මට මිස් කෝල් එකක් දුන්න ඒ හැම වෙලාවටම මමයි එයාට ආපසු ගත්තෙ.)....සමහර දාට එයාට අපහු ගෙදර යන්න ඩ්‍රැයිවර් ව හොයා ගන්න බැරුව මාර විදියට තරහත් ගියා...
එයා දවල් කෑම කෑවෙ ඔෆිස් එකෙන්..එයාලට උයන්න ඇන්ටි කෙනෙක් උන්න..හැමදාම දවල් කෑමෙන් පස්සෙ මම ඇහුවාම මොනවද කෑවෙ කියල, හැමදාම එයා කිව්වෙ ඉතාම පොහොසත් ඒත් එකිනෙකට නොගැළපෙන කෑම ජාති.....ගෙදරදි උනත් රෑ කෑමෙන් පස්සෙ ඇහුවාම එයා කිව්වෙ නොගැළපෙන කෑම වර්ග..........
ගෙදරදි මා එක්ක කතා කර කර ඉන්න හැම වෙලාවකදිම වගේ එයාගෙ අනිත් ටෙලෙපෝන් එකට කෝල්ස් එනව..''..පොඩ්ඩක් ඉන්න ඔෆිස් එකෙන් දෙයක් අහනව..'' කියල එයා ගොඩාක් වෙලාවක් ඒවට වෙලාව ගත්ත.......
හැම සතියකම වගේ එයා ඔෆිස් එකේ වැඩ වලට කොලඹ බිෂොප් හවුස් එකට ගියා..එයාට ඔෆිස් එකේ කාර් එකක් තිබුන..ඒකෙන් තමා එයා දුර ගමන් වැඩ වලට ගියෙ..මුදල් ගනුදෙනු වලට යන්න..බැංකු වලට යන්න..නීති කටයුතු වලට නීතිඥවරු හමුවෙන්න..ඒ විතරක් නෙවේ ඔෆිස් එකේ ෆැක්ස් යවන්න...පොටෝකොපි ගහන වැඩේ පවා එයා කරද්දි,දවසක් මම ඇහුවා......''...ඇයි ඔයා ඔය වගේ වැඩත් කරන්නෙ..? ඔතන පියන් ගෙ  වැඩේ ඉඳන් කරන්න ඕනෙ ඔයාද?..'' කියල....එයා හිනා උනා..............


හවස වැඩ ඇරුනාම ඔෆිස් එකේ ඉඳන් ගෙදරට එනකම් මග දිගටම එයා මා එක්ක කතා කර කර එන්නෙ..''ඔන්න මම තව මිනිත්තු 3 කින් ගෙදර..ඉන්න ටක් ගාල ඔන්ලයින් එන්නම්..'' කියයල..හරියටම ඒ වෙලාවට එයා ඔන්ලයින් එනව..ඔෆිස් එකේ චුට්ටක් හරි පරක්කු වෙනව නම් මට ඉක්මනින් කෙටි පණිවිඩයක් එවනව ''..මම අද වැඩ ගොඩකට හිර වෙලා,ඉක්මනින් එන්නම්..'' කියල.


රාජ් මට ලස්ස්ණ පොටෝ එකකුත් දුන්න එයාගෙ ඔෆිස් එකේ කට්ටිය එක්ක...ලොකු පාර්ටි එකක..කෑම කනව එයා තව යාලුවො දෙන්නෙක් එක්ක...එයා ඒක දීල මට කිව්වෙ...''මේ මම අපේ ඔෆිස් එකේ වැඩ කරන අයට හැම අවුරුද්දෙම දෙන පාර්ටි එක..'' කියල..........


එයා වෙන්නප්පුවෙ ප්‍රසිද්ධ පිරිමි පාසැලක ශිෂ්‍යනායකයෙක් වගේම..2005 වසරෙ ''හොඳම විනය ගරුක'' ශිෂ්‍යයා විදියට තේරුනා කියල මට කිව්වෙ හරිම ආඩම්බරයෙන්.........


රාජ් ට ගොඩාක් කරදර තිබුන ගෙදරදි......එයාගෙ අම්මත්,අයියත්,අයියගෙ නෝනත් නිතරම එක එක වැඩ පැවරුව එයාට....ඒ ගැන එයා උන්නෙ ලොකු කණගාටුවකින්..අම්ම..නෑනා...නිතරම ගමන් බිමන් ගියා.... සුපර්මාර්කට්.ශොපින්....ඒ හැම ගමනකටම මෙයා කාර් එක අරන් යන්න ඕනෙ ලු......එයා නිතරම ඒ අයට දොස් කිව්ව මා එක්ක...''.....මාව ඕන වෙන්නෙ ඩ්‍රැයිවර් වැඩේට විතරයි මෙයාලට...'' කියල................


අනේ මන්ද.....ඔෆිස් එකේ වැඩ..බෝඩ් මීටින්..ඉගෙන ගන්න පාඩම් කරන වැඩ..ක්ලාස් එකේ වැඩ..අම්මගෙ වැඩ..නෑනගෙ වැඩ.....කාර් එක සෝදන එකේ ඉඳන් අයියගෙ වැඩ...ඒ මදිවට සැරෙන් සැරේ වද දෙන කරුම අසනීපෙ...!!


මම ගොඩාක් දුක් උනා එයා මේ ගෙවන ජීවිතේ ගැන...විඳින දුක අහල...ඒ කොච්චර වැඩ අධික උනත් එයා නොවරදවාම මා එක්ක ඔන් ලයින් උන්න සුපුරුදු වෙලාවල් වලට.....




එයාගෙ අයිය ගෙදරට අන්තර්ජාල පහසු කම් අරන් තිබ්බ ඒත් රාජ් ට ඒ පහසු කම් තිබුනෙ නැහැ...අයිය පාස්වර්ඩ් දාල කිව්ව රාජ්ට පාවිච්චි කරන්න බැරි වෙන්න...රාජ් අයියගෙන් නෙට් එක පාවිච්චි කරන්න අවසර ඉල්ලුවත් ඒ අයිය දෙන්නෙ නැහැ ලු.......මට නම් පුදුම හිතුන ඒ අයිය ගැන..ඇයි දෙවියනේ තාත්ත කවුරු උනත් ඒ දෙන්න එක අම්මගෙ බඩෙන් ඉපදුන, එක්කුසේ උපන් සහෝදරයො නේද...අනික මහන්සි වෙලා ඉගෙන ගන්න එකම මල්ලිට එයා කලේ පුදුම දුෂ්ඨ කම්..නෙට් නැතුව කෝමද කොම්පියුටර් වැඩ කරන්නෙ?..මම ඒ අයිය එක්ක පුදුම තරහකින් උන්නෙ.....................
මගේ ජීවිතයේ අප්‍රසන්නම රාත්‍රිය ගැන කියන්නම් ඔයාලට ඊලඟ කොටසින්......!!!!