ඉහත ආත්මෙද..? හීනයක්ද..?

මම සිංහල බෞද්ධයෙක්...සත්කෝරලේ කටුගම්පල සිංහල බොදු ගොවි පවුලේ එකම දි..නෑ.නැත් නම් ඕනෙ නැහැ..(මගුල් දැන්වීමක් දාන්නයි ගියෙ ඒක පස්සෙ දාන්නම්.):):):P


වචනෙට විතරක් නෙවේ මම හදවතින්ම බෞද්ධයෙක්,මම මගේ ආගම විශ්වාස කරනව..බටහිර ජීවත් උනාට ඉගෙන ගත්තට යූරෝ හම්බ කලාට..මම මගෙ රටට ආගමට ආදරෙයි.......
ඒ වගේම පුනරුප්පත්තිය ගැන මම විශ්වාස කරනව..අපේ අය කියනව මම පොඩි කාලෙ ඉහත ආත්මෙක දේවල් කතා කලා කියල..ඇත්තටම මට නම් ඒ කිව්ව කියන දේවල් දැන් මතක නැහැ..ඒත්..මට හොඳට මතකයි අම්ම..ආත්තම්ම නැන්දල සමහර වෙලාවල් වලට ඒ කාලෙ මට සැර කරනව...''..මොනාද මේ කියවන්නෙ? කවුද ඕව කියල දුන්නෙ? නෑ..නෑ එහෙම දේවල් උනේ නැහැ..එහෙම වෙන්නෙ නැහැ..ඔයා බොරු නේද කියන්නෙ? බලාගෙනයි ආයෙ කිව්වොත් හෙම තේරුනාද? එහෙම කවුරුවත් උන්නෙ නැහැ..ඔයා හීනෙන් දැකල ඕව කියන්නෙ...'' ඔන්න ඔය විදියට මට මතකයි එයාල මට සැර වැර දානවා......
හ්ම්ම් කෝම හරි එයාලගෙ සැර පාරවල් විතරක් මතක හිටල අනිත් දේවල් මට අමතක උනා.
හැබැයි හදිස්සියෙවත් මතක් කරනවට අපේ අම්ම ගොඩාක් අකමැති සිදුවීම් දෙකක් විතරක් යාන්තම් මගෙ හිතේ කොනක තාමත් හැංගිලා තියනව.හැමදාම හිතේ තියන් ඉන්නව නෙවේ.. ඒත් කවුරු හරි ඉහත ආත්මෙ හෝ පුනරුප්පත්තිය වගේ මාතෘකා ගැන කතා කරනව ඇහුනොත් මට මේව ටක් ගාල මතකෙට එනව..ඇවිත් මගෙ ඔලුවට වද දෙනව..
ඊයෙ ''පොඩිකුමාරිහාමිගෙ එහා ලෝකය'' පෝස්ට් එක දැක්කට පස්සෙ මට ආයෙමත් මේ සිද්ධි 2 මතක උනා..
සමාවෙන්න..මම කියන්න දන්නෙ නැහැ මේවා ඉහත ආත්මෙක උනාද..ඊටත් එහා ආත්මෙක උනාද..එහෙම නැත් නම් කවදාවත් උනේ නැතිමද කියල..ඒත් මේ ආත්මෙදි නම් මේ දේවල් සිදු උනේ නැහැ..ඒ වගේම මේ සිදුවීම් මට හීනෙන් පෙනුන ඒවා වෙන්න කොහෙත්ම ඉඩක් නැහැ..
මම මේක ලියන්නෙ මේ ගැන ඔයාලගෙ අදහස් මොනාද කියල දැනගන්න වගේම මගේ මේ මතකයන් (මට පිස්සුද මන්ද.)අමතක කරන්න පිලිවන්ද බලන්නයි...


හොඳයි..මේක තමා පළමු සිද්දිය:
අපේ අම්මගෙ ලොකුම අක්ක එක කාලෙකදි ජීවත් උනා මීගමුව කොච්චිකඩේ කියන නගරෙ ප්‍රධාන පාරෙ අයිනෙම ගෙදරක..තාම ඒ ගේ එතන තියනව..ඒත් ලොකු අම්මල ඉන්නෙ පිටරටක..ඉතින් මම මේ කියන දවස වෙනතුරුම මම දැනගෙන උන්නෙත් නැහැ කවුරුවත්ම මට කිව්වෙත් නැහැ ඒක අපේ ලොකුඅම්මලගෙ ගෙයක් කියල...මට එතකොට අවුරුදු 5 ක් කියල අම්මල කියන්නෙ...ඒ දවස අද වගේ මට මතකයි...
මේ දවසෙ අපි පවුලෙ අය කොච්චිකඩේ පහුකරල මීගමු පැත්තට යමින් උන්නෙ..ඉතින් ඔන්න මේ මම කියන ගේ පහුවෙනකොටම මම ඒ පැත්තට අත දික් කරල අම්මට පෙන්නුව ''..මේක ලොකු අම්මලගෙ ගේ..''  කියල...
අම්ම ගැස්සිලා වගේ ඇස්දෙක ලොකු කරන් මගෙන් ඇහුව..''..ලොකු අම්මලගෙ ගේ?..ඔයා කෝමද දන්නෙ..?මේ පාරෙ අපි වෙනදත් ගියා අපි කවුරුවත් ඔයාට එහෙම කිව්වෙ නෑනෙ..කියන්න කියන්න කෝමද ඔයා දන්නෙ..?''
මට එවෙලෙ හිතුනෙ අම්ම බොරු කියනව කියල...මම අම්ම එක්ක ඒ ගෙදරට ගියා මට හොඳටම මතක තිබුනා....
''...ඇයි අපි ආවෙ අර චූටි බබාව බලන්න..?''
අම්ම මගෙ දිහාවෙ බලන් උන්නෙ හොල්මනක් දැක්ක වගේ ඒ මූණ නම් දැනුත් මැවිල පේනව මට....
''..මොන චුටි බබෙක්ද? කවුද ඔයාට කිව්වෙ එහෙ බබෙක් නැතිඋනා කියල?..''
ඒ වෙලාවෙ නම් මට කේන්ති ආව..අම්ම මොනාද මේ කියන්නෙ....''..ඇයි අම්ම බොරු කියන්නෙ? අම්මනෙ මාව එහෙ එක්ක ගියෙ..මම ඇඳන් ගියෙ සුදුපාට වගේ ගවුමක් රතු සපත්තු දෙකක් දාල අම්ම මගෙ අතින් අල්ලන්නෙ ගියෙ..අපි ගෙට ඇතුල්වෙද්දිම ලොකුඅම්ම හයියෙන් කෑගහල ඇඬුව..චූටි බබා සාලෙ මැද්දෙ පෙට්ටියක උන්නෙ ඇස්දෙක පියාගෙන..නිල් පාට ලස්සන ගවුමක් ඇඳල.නිල්පාටම සපත්තු දෙකක් දාල උන්නෙ..ඒ පෙට්ටිය වටේට මල් එල්ලල තිබුන..''
මම කියාගෙන යද්දි අම්ම මගෙ කට වැහුව අතින් ''..ඇති ඇති...හා එහෙම තමා..මේ ලමයට නම් අනේ මන්ද මොන......''
''..ඇයි අම්මට මතක නැද්ද ලොකුඅම්ම අඬනකොට මම ඇහුවෙ ඇයි එයා අඬන්නෙ කියල..අම්ම කිව්වෙ බබාට සනීප නැහැ එයා නිදි ඒකයි ලොකු අම්ම අඬන්නෙ කියල..ඇයි අම්ම කිව්වෙ..හා නැද්ද? අම්ම එහෙම කිව්වෙ නැද්ද?..''


එදායින් පස්සෙ ආයෙ මට ඒ ගැන කතා කරන්න අම්මවත් තාත්ත වත් ඉඩ දුන්නෙ නැහැ..අම්ම මට බැන්න මම බොරු කියනව කියල..ඒ ගැන මතක් කරන්නවත් එයාල ඉඩ දුන්නෙ නැහැ..ඒත් මට කවදාවත් ඒ සිද්දිය අමතක උනෙත් නැහැ.......
පස්සෙ කාලෙක මම ටිකක් ලොකුයි එතකොට අවුරුදු 7ක් විතර..ඔය සිද්ධිය මම ආයෙමත් මතක් කලාම අම්ම මාව ලඟට අරන් ගොඩාක් ආදරෙන් මෙන්න මෙහෙම කිව්වා..


''...පුතේ..මේක හොඳට අහගන්න හරි?..ඒ ගෙදර ලොකු අම්මල උන්නෙ මීට ගොඩාක් කාලෙකට කලින්..මටවත් ඔය ගැන මතක නෑ ඒ තරම්..ඒ කාලෙ මම ඉස්කෝලෙ යන ලමයෙක්..මට වයස අවුරුදු 16..ඔයා ඉපදිලා නැහැ..ඔයාගෙ අයියල ඉපදිලත් නැහැ..ඔයාගෙ තාත්තව මම දන්නෙවත් දැකලවත් නැහැ ඒ කාලෙ..ඉතින් ආයෙම ඔය කතාව මතක තියන් කියන්න එපා..ඕක ඇත්තක් නෙවේ..ඔයාට කවුරුහරි කියපු දෙයක් ඇහිල..නැත්නම් ඔයා හීනයක් දැකල තේරුනාද ඔයාට??..''
''..හරි එතකොට ඒ බබාට අන්දවල තිබ්බෙ නිල්ගවුමක් නෙවේද?නිල්සපත්තු දෙකක් නෙවේද?ලොකුඅම්ම කෑගහල ඇඬුවෙ නැද්ද?අම්ම කිව්වෙ නැද්ද ඒ බබාට සනීප නැහැ එයා නිදි කියල?..''
''..ඔව්.ඔව්..හරි..එහෙම තමා..ඒත් පුතේ ඔයා මා එක්ක එදා යන්නෙ කෝමද ඔයා එතකොට ඉපදිලත් නැහැනෙ..මම ගියෙ අපේ අම්මල එක්ක..''
''..එතකොට එහෙනම් කෝමද මම අර සුදු සුදු පාට ගවුමක් ඇඳල රතු සපත්තු දෙකක් දාල අම්මගෙ අතේ එල්ලිලා එහෙ ගියෙ??..''
''..ආයෙ පටන් ගත්ත ආයෙ පටන් ගත්ත...!! ඇති ඇති දැන් නවත්වන්න ඕක...''


ඉතින් එදා ඉඳන් තාමත් ඒ ප්‍රශ්නෙට පිළිතුරක් හොයනව මම..තාමත් මේ දැනුත් මැවිල පේනව ඒ සිදුවීම..චූටිබබා ඇස්දෙක පියාගෙන පෙට්ටියක් ඇතුලෙ..ලොකු අම්මලගෙ ගෙදර සාලෙ මැද්දෙ..නිල්පාට ලස්සන ගවුමක් ඇඳල..නිල් සපත්තු දෙකක් දාල..පෙට්ටිය වටේට මල්..ලොකු අම්ම අඬනවා..මම අම්මගෙ දකුනු අතේ මගෙ අත් දෙකෙන්ම එල්ලිලා ඒ සාලෙට ඇතුල් උනේ..
ඒත් ඒ මම ඉපදෙන්නත් අවුරුදු 15 කට විතර කලින්ලු..


කෝමද එහෙම උනේ..?????




ප.ලි....ලියාගෙන ලියාගෙන ගිහින් මට මහන්සියි..අනිත් සිද්ධිය ඊගාව පෝස්ට් එකේ දාන්නම්..(ඒක නම් මම රකුසටත් කියල තියනව ඒ ඒ ස්ථානත් එක්කම.)