නිදහසේ නිවාඩුවක්...!!

(අළු පාට හැන්දෑව 33.)


''...අපේ අම්ම කෝමද ඔයාලගෙ අයව දන්නෙ?? මේක නම් හෙන කෙබරයක් ඔයාගෙ !!...''
මම කිව්වාම රකුසට හොඳටම තද උනා....මට බැනගෙන බැනගෙන ගියා...මට චෝදනා කලා..මට අපහාස කලා මමලු ඒක කෙරෙව්වෙ අපේ අම්මට කියල...ඇයි දෙවියනේ මම දන්නවද එයාගෙ ගමවත් අඩුම ගානෙ? දවසක් අය්යගෙ නම මොකක්ද කියල ඇහුවාමත් රකුස කිව්වෙ හෙන කෙබරයක්...!
''...හා හොඳයි දැන් මොකක්ද වෙලා තියෙන්නෙ? අම්ම මොනාද කියල තියෙන්නෙ අය්යට..?''
''...මම දන් නෑ..අය්ය මට කිව්ව '---' කියල ගර්ල් කෙනෙක්ගෙ අම්ම කතා කලා..මගෙන් ඇහුවා කවුද '---'කියන්නෙ කියල...''
''...ඉතින්..?''
''...ඉතින් මම කිව්ව මම එහෙම කෙනෙක්ව දන්නෙ නැහැ කියල...''
''...ආහ් ! එහෙමද? එතකොට එහෙනම් දැන් ඔයාට තියන ප්‍රශ්නෙ මොකක්ද..?''
''...ඔයාගෙ අම්මට කියන්න මා එක්ක කතා කරන්න කියල අපේ ගෙදර අය එක්ක කතා කරන්න එපා කියන්න...''
(ඒ කියන්නෙ මාව තැම්බුව වගේම මගේ අම්මවත් තම්බල බේරෙන්න හිතල වෙන්න ඇති..හික්ස්..!)
''...හරි කෝ මට දෙන්නකො ඔයාගෙ අයියගෙ පෝන් නම්බර් එක..මම අයිය එක්ක කතා කරන්නම්...''
''...නෑ නෑ ඒක දෙන්න බැහැ..ඔයා ඔයාගෙ අම්මට කියන්න කතා කරන්න එපා කියල..මට දැන් මේ ගෙදරින් යන්න වෙලා තියෙන්නෙ..මාව එලවනව යන්න කියල..ඔයා මට මේ දේ කලේ..මේකනෙ කරන්න ඕන වෙලා තිබ්බෙ නේද?...''


අම්ම මා එක්ක ඒ සම්බන්ධව එක වචනයක් කතා කලේ නැහැ..කතා කලා නම්,බැන්න නම් ,මට ගැහුව නම්,ඒක ඉවස ගන්න පුලුවන් මේ නිහඬ බවට වඩා..මට අම්මට මූණ දෙන්න බැරි බවක් දැනුනා..ලොකු වරදක් කරල අහුනාම ඇතිවන භය,ලැජ්ජාව වගේම අම්මලාව රැවටීම මට දරා ගන්න බැරි උනා....
ඒ වගේම ප්‍රශ්න දහසක් එක්ක කෝමද කල් ගෙවන්නෙ? අම්මල මේක දැනගත්තෙ කෝමද..කොයිතරම් දුරට මේවා ගැන දන්නවද..ඇයි මගෙන් අහන්නෙ නැතුව එහෙම කලේ?..


හදිසියෙම මට මතක් උනේ..මගෙ අල්මාරිය..!!!!


හරි ඒක තමා..අම්ම මගෙ රෙදි අල්මාරිය ඇරල ඔක්කෝම අවුස්සල තිබුනා..මගෙ අල්මාරියෙ තිබුන ලස්සන හිස් චොක්ලට්ස් පෙට්ටියක්..ඒකෙ මම අරන් තියල තිබ්බ මට වැදගත් කියල හිතින පොඩි පොඩි දේවල්..රකුසට යැව්ව හැම දේකම ගත්ත බිල්ස් රෙසිප්ට්ස් ඒ ගත්ත දේවල් වල එල්ලල තිබ්බ ලස්සන බැජ් වගේ දේවල් ඔක්කොම ඒකෙ තිබුන..ඒ බිල් වලට ගෙවල තිබුනෙ පොඩි පොඩි ගනනුත් නෙවේනෙ..ඒ එක්කම පාර්සල් තැපෑලට දාපු රෙජිස්ටර් බිල්ස්..ඒ එක්කම රකුසට අර මුදල් යැව්ව ට මට ලැබුන කුවිතාන්සියත් ඒකෙ තිබුන..තව මොනාද කතා...අම්ම ඒ ඔක්කොම අත් අඩංගුවට අරන් තිබුන...හැබැයි රකුසගෙ ලිපිනය තිබුනෙ නම් ජාඇල තැනක...
මම බලන් උන්න උන්න මේ ගැන මගෙන් අහන පාටක් නැහැ දිනෙන් දිනම මගෙ භයත් කුතුහලයත් වැඩි උනා..මෙයාල මට හොරෙන් මොකක්ද කරන්නෙ යන්නෙ කියල..අන්තිමේදි මම ම තීරනය කලා මේ ගැන අම්මගෙන් අහන්න....


මගේ දේවල් ඇවිස්සුවෙ ඇයි කියල බොරු තරහක් මවාගෙන මම අම්මගෙන් ඇහුව ඇයි මගෙ අල්මාරිය ඇවිස්සුවෙ කියල..ඔන්න එවෙලෙ තමා යුද්ධෙ පටන් ගත්තෙ...!!!


යුද්ධෙ එවෙලෙට අවසන් උනේ මම ගේ දෙවනත් වෙන්න කෑගහල ඇඬීමෙනුත් අම්මගේ තර්ජන ගර්ජන සමගම අය්යලා සමග මේ බව කතාකොට නීතිමය තීරනයක් ගන්නා බවත් අම්මා තරයේම පවසා සිටීමෙන් පසුවයි.....


ඒ අවස්තාවෙ අම්ම කිව්ව දෙයක් මට තදින්ම හිතට වැදුනා....''...අඩුම ගානෙ රස්සාවක් වත් නැති එකෙක්ලු...''
''...ඈහ් ! රස්සාවක්  නෑහ්?...'' මට ඒක විශ්වාස කරන්නම බැරි උනා..!!
''...ඔව් ඇයි ඉහල තැනක ලොක්කෙක් කියලද රවට්ට ගත්තෙ...?''
එතනින් එහාට ම්ම කතා කලේ නැහැ..මට කතා කරන්න දෙයක් ඉතුරු වෙලා තිබුනෙත් නැහැ..ඉදිරි දින වල අයියල දෙන්න ගෙදර එන්නට නියමිතව තිබුන සමර් නිවාඩුව සඳහා..මට ඉතාම නොසන්සුන් කාලයක් උදාවෙමින් තිබුනා......


රකුස එකපාරම ඔන්ලයින් ඇවිත් හරිම සතුටින් කිව්ව ''...මට නෙට් හම්බ උනා ඔන්න අද ඉඳන් මට එන්න පුලුවන් වෙනදා වගේ...'' කියල.මෙච්චර කාලයක් හැංගිලා ඉඳන් මේ එක පාරම මතු උනේ වෙන මොනාටවත් නෙවේ ආයෙමත් බොරු මල්ලක් ඇදබාල මාව රවට්ටගෙන අපේ ගෙදරින් බේරෙන්නයි මේ හදන්නෙ කියල මට තේරුනා..


මම ඒ උගුලට නම් අහු උනේ නැහැ..!!!! 


අයියල ආවට පස්සෙ, ලොකු අයියගෙ ලොකු දොස් මුරයකට මුහුණ දෙන්න සිදු උනා මට...මම නොදන්න දේවල් එයාල දැනගෙන උන්න.  ''...ඔය මිනිහා තාම ඔයා එක්ක කතා කරනවද?...''  මම කිව්ව ''නැහැ'' කියල........
ඉතාම පෞද්ගලික හේතු කීපයක් මත..රකුසා සම්බන්ධව මගේ අම්මගේත් අයියලාගේත් කතා,අදහස්,තීරණ සහ ඉදිරි කටයුතු සම්බන්ධයෙන් මේ බ්ලොග් එකේ කිසිවක් ලිවීමට නොහැකි වීම ගැන මගෙ කණගාටුව පළකරනව..තාමත් අවසන්වී නැති මේ දේවල් ගැන ඔයාලට නොවරදවාම ඉදිරි කාලයෙදි කියන්නම්.


ඉතින්...හැම අවුරුද්දක වගේම ගිය අවුරුද්දෙත් අපි 4 දෙනා සමර් නිවාඩුවට පිටත් උනා..හොර පූසියෙක් වගේ කුරුමාණම් අල්ල අල්ල උන්නත් අම්මගෙන් රකුසගෙ ගෙදර ටෙලිපෝන් අංකය හොරකම් කර ගන්න..ඒත් අම්මගෙ දින පොතට රිංගන එක කොහෙත්ම කර ගන්න බැරි උනා....


මේ නිවාඩුව ගත්ත කරන්න පිටත් වෙලා ගිහින් දින කීපයක් ඇතුලත එක දවසක් රකුසා මා එක්ක කතාවට ආවාම මම එවෙලෙ රකුසව මගෙ ලැප් එකේ එයා උන්න හැම තැනකින්ම බ්ලොක් කරල අහකට දැම්මා..ෆේස් බුක් එකේ තිබ්බ අපේ රිලේශන් ෂිප් එක පවා එවෙලෙ අහක් කරල දැම්ම..මගෙ පවුලෙ අයත් එක්ක සැණසීමෙන් ඒ නිවාඩුව ගත්ත කරන්න ඕන නිසා රකුසව ආයෙ නොපෙනෙන්නම මගෙ ලැප් එකෙන් මගෙ ජීවිතෙන් අහකට වීසි කලා......!!

සමර් නිවාඩුව නිම වෙලා අපි ආපසු ගෙදර ආව අයියල දෙන්න එයාලගෙ රැකියාවල් වලට පිටත් උනා..දවසක් අම්ම බාත් රූම් එකේ ඉන්න වෙලාවෙ මම හෙමින්ම අම්මගෙ ඩයරිය පිටු පෙරලන්න ගත්ත..අම්ම රකුසගෙ ගෙදරට කතා කලා කිව්ව දින වල ඩයරියෙ පිටු දෙකක් මැද තිබුන පොඩි කොල කෑල්ලක රකුසගෙම වාසගමත් එක්ක වෙන නමක් එක්ක දුරකතන අංකයක්..මම ඒක අතේ ලියාගෙන හෙමින් මාරු උනා.......


සැප්තෙම්බර් මාසෙ මට අලුත් රැකියාවක් ලැබුනා.. අම්ම වැඩ කරන ආයතනයේම වෙනත් අංශයක..කලින් රැකියාවට වඩා වැඩි වැටුපක් ලැබුනත් කලින් තිබ්බ ඒ නිදහස නම් අම්මගෙන් මට ලැබුනෙම නැහැ..


සති කීපයක් පුරාම අවස්ථාවක් හොය හොය උන්න මම දවසක් අර දුරකථන අංකයට ඇමතුමක් ගත්තෙ බියෙන් ගැහි ගැහි..ලංකාවෙන් පිළිතුරු දුන්නෙ රකුසගෙ අයිය..


මම අපේ ගෙදර අම්ම අයියලගෙ පෞද්ගලිකත්වය රකිනවා වගේම රකුසගෙ පවුලෙ අයගෙත් පෞද්ගලිකත්වය  හෙලිකරන්නවත් මගෙ මේ කතාවෙන් කිසිම අයුරකින් එයාලට අපහාසයක් අසාධාරනයක් වෙන විදියෙ දේවල් ලියන්නවත් මගෙ බ්ලොග් එක පාවිච්චි කරන්නෙ නැහැ...මේක මාත් රකුසත් අතර ප්‍රශ්නයක් විතරයි...!!


ඉතින්...ඒ අයියත් එක්ක කතා කල මුල් දවසෙම මාව තුශ්නිම්භූත උනා...මාව කරකවල කරකවල අත් ඇරිය වගේ උනා...මාව ජීවිතේ කවදාවත් නැති තරම් කම්පනයකට පත් උනා....!!!!


අනේ මම හරියට අසරණ උනා..!!!!