මම කරපු ලොකුම පිංකම......!!!!

(අළු පාට හැන්දෑව 29....)

ඒ 2010 දෙසැම්බර් මාසෙ..නත්තල් මාසෙ..හිම වැහි වැහැල වැහැල පලාතම සුදුම සුදු පාටයි..බලන බලන හැම පැත්තකම සුදු පුලුන් වගේ හිම ගොඩ ගැහිල...ගංගාවල් මිදිල..කොලපාට ෆයින් ගස් යටින් ඇවිදගෙන යන්න බයේ බැහැ අතු උඩ බදාගෙන ඉන්න තඩි හිම කුට්ටි කොයි වෙලේ පහලට කඩන් වැටේවිද කියල...

දෙසැම්බර් මුල් සතියෙ ඉඳන්ම මේ මිනිස්සු පිස්සුවෙන් වගේ නත්තලට සූදානම් වෙනවා..මහා ගොඩාක් සල්ලි වියදම් කරනවා.. පාරවල් පුරාම ගස් වැල් පුරා පාට පාට විදුලි බුබුලු වැල් ඇදල...උස ගොඩනැගිලි,ගෙවල් දොරවල් ඔක්කෝම සරසල අලංකාර කරල...කොහෙ බැලුවත් නිවෙන පත්තුවෙන විදුලි බුබුලු..........
නත්තල් මාසෙ කවුරුත් ඉන්නෙ සතුටින්...සාප්පු වල සෙනඟ පිරිලා හැමෝගෙම අත්වල තෑගි පාර්සල්...මාත් උන්නෙ ඇත්තටම ගොඩාක් සතුටින්.......

රාජ් මේ කාලෙ හිතාගන්නටත් බැරි තරම් පුදුම විදියට වෙනස්ම පුද්ගලයෙක් වෙලා උන්නා...විශ්වාස කරන්න බැරි තරම් ආදරෙන් උන්න මට...කවදාවත් නැති තරම් ආදරෙන් කතා කලා මට...ලංකාවෙ වෙලාවෙන් පාන්දර වෙලත් මම ඔන්ලයින් එනකම් බලන් උන්න...මට නිදා ගන්න ඇරල එයා ඇවදියෙන් උන්න ඒ පාන්දරත්,,මාව මහ රෑ ඇහැරවන්න ඕන නිසා වෙලාවට මගෙ බෙහෙත් බොන්න...මාරවිල කුරුස පල්ලි ගියා කිව්ව ආයෙමත් කලින් උන බාර අලුත් කරන්න...මාව සතුටින් තියන්න පුදුම විදියෙ මහන්සියක් ගත්ත එයා...මේ කාලෙ අපි අතර පුංචිම පුංචි හිත් අමනාපයක්වත් ඇති උනේ නැහැ.......

ඇත්තටම මම උන්නෙ ගොඩාක් සතුටින්...අපි දෙන්නම නත්තල් ගස් හදල ඒවල පොටෝ හුවමාරු කර ගත්ත.........
රාජ්ගෙ මේ අමුතුම වෙනස් වීම අදහා ගන්නත් බැරි තරම් උනා..ඒ දවස් වල අර අමුතු මානසික ගති මතු උනේ නැහැ..අපි දෙන්න ගැන..ජීවිතේ ගැන..එයාගෙ ඉගෙනීමේ කටයුතු ගැන එයා හරිම සීරියස් කතා කලේ..මේ ඔක්කොටම වඩා පුදුමෙ එයා අපි ගැන වෙන කවදාටත් වඩා උනන්දුවෙන් කතා කල එක.......

දවසක් එයා මෙහෙම කිව්ව...''..මම හෙට මාරවිල කුරුස පල්ලි යනව.එතන ඉඳන් ඔයාට කෝල් එකක් දෙන්නම් ඔයා මාත් එක්කම එකට යාඤ්ඤා කරන්න ඕනෙ හොඳේ?..''
''..මම?..අනේ ඉතින් මම දන්නෙ නෑනෙ ඔයාලගෙ යාඤ්ඤා වල් කියන්න..''
''..ඒකට කමක් නෑ..මම කියල දෙන්නම්..මම කියන එක ම ඔයත් කියන්නකො..''
''..හ්ම්ම්..එහෙනම්  ඔයා පල්ලියට ගිහින් මට මිස් කෝල් එකක් දෙන්නකො මම ගන්නම්..''
''..මම දෙයක් අහන්නද?..''
''..හා අහන්න..''
''..මම මේ නිකමට වගෙ අහන්නෙ..ඔයා බුද්ධාගමේ..කවද හරි ඔයාට කතෝලික ආගමට එන්න කිව්වොත් ඔයා එනවද?..''
''..ම්ම්ම් මෙහෙමයි..විවාහයක් වෙනුවෙන් පිරිමි කෙනෙක් ගැහැනු කෙනෙක්ගෙ ආගම වැළඳගන්න ඔන කියන එක මම අනුමත කරන්නෙ නැහැ..දරුවන්ගෙ උප්පැන්නෙ තියෙන්නෙ තාත්තගෙ ආගම වෙන්න ඔනෙනෙ..ඉතින් මම කැමතියි මගෙ හස්බන්ඩ්ගෙ ආගමට හැරෙන්න..ඒත් ඒකෙන් අදහස් කරන්නෙ නැහැ මම මගේ ආගම අතහරිනව කියල..මම ආගම් දෙකම අදහනව..අපි මේ දැනුත් එහෙමයි..පන්සලුත් යනව..පල්ලිත් යනවා..කෝවිලුත් යනවා..''

2011 ජනවාරි මාසෙ වෙද්දි රාජ් අමුතුම ආදරණීය පුද්ගලයෙක් වෙලා උන්න..අපි අතර යාන්තම් වත් අමනාපයකට එයා ඉඩක් තිබ්බෙ නැහැ..එයාගෙ ආදරණීය වචන මාව පුදුම කලා.....

''..ඇයි අනේ අපි දෙන්න දැන් රන්ඩු වෙන්නෙ නැත්තෙ?..''මම වෙලාවක විහිලුවට වගේ ඇහුවෙ..
''..ඇයි දැන් ඔයාට ඕනෙ රන්ඩු කරන්නද?..''
''..නැහැ..එහෙම නෙවේ ඉස්සර වගේ රණ්ඩු නැතුව දැන් නිකම් පාලුයි කම්මැළී වගේ..දාගම්මුකො වලියක්..හික්ස්!!..''
''..අනේ අනේ මේ මට නම් බැහැ ආයෙමත් එහෙම වෙන්න හොඳේ..'' හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම් අනේ වාසනාවන් මම තනියම හිතුව...ඇත්තටම කෙනෙකුට මේ තරම් ලස්සනට වෙනස් වෙන්න පුලුවන්ද?ඔව් පුලුවන්..අවුරුද්දක් දැන්..එයා මට මුලින් කිව්වනෙ වෙනස් වෙන්න කල් දෙන්න කියලත්..හ්ම්ම්...වෙච්ච දේවල් පාඩමකට අරන් එයා වෙනස් වෙන්න ඇති.......

එදා 2011 ජනවාරි මාසෙ 19 වෙනිද........
එදා රෑත් පාන්දර වෙනකම් රාජ් මා එක්ක හරිම ආදරෙන් කතා කර කර උන්නෙ...අපි ගුඩ් නයිට් කියල නිදා ගන්න යන්න හැදුව විතරයි රාජ් හදිසියෙම දෙයක් මතක් උනා වගේ කතා කලේ.....
''..ආ මේ ඒක නෙවේ පැටියො..මට පොඩි උදව්වක් ඕනෙ ඔයාගෙන්..කරනව නේද?..''
''..ඔව් කරන්නම් කියන්න මොකක්ද?..''
''..ඉන්න පොඩ්ඩක් ඉස්සර වෙලාම කතාව කියල ඉන්නම් හොඳේ?..''
''..හා..''
''..මම ඔයාට කිව්වනෙ මගෙ ප්‍රොජෙක්ට් එකේ වැඩ ට සර් ව හම්බ වෙන්න යනව ඒකට මට ලැප් එකක් ඕනෙමයි කියල..''
''..ඔව් ඉතින්..''
''..ඉතින් මම අම්මිගෙන් සල්ලි ඉල්ලුව ලැප් එකක් ගන්න..එයා දුන්නෙ නැහැ..''
''..ඒ මොකෝ ඒ? ඔයා ඉගෙන ගන්නවට කැමති නැද්ද එයා?..''
''..අයියට සල්ලි දුන්නලු එයාගෙ අලුත් ගෙදර වැඩ වලට..මම ඇහුව තාත්තිගෙන් අහන්නද එහෙනම් කියල..එපා කිව්ව..අයියට දෙන්න තියනව එයාගෙ පුතානෙ..මට තමා නැත්තෙ..ඔක්කොම එයාගෙ පුතාට විතරයි..''
''..හප්පේ පුදුම අම්ම කෙනෙක්නෙ..ඇයි එයාගෙම දරුවට ඉගෙන ගන්න දෙන්නෙ නැත්තෙ?..''
''..ඒක තමා මම කිව්වෙ..ඒක මගෙ කරුමෙ පැටියො..ඒකට කමක් නැහැ..මම ඔයාට ඉක්මනින්ම ආපහු දෙන්නම් ඔයාට පුලුවන් නේද මට සල්ලි ටිකක් දෙන්න?..''
''..කීයක්ද ඕනෙ ඔයාට?..''
''..මම ලැප් එකක් බැලුව ඒක එක්ලක්ෂ විසිඅට දාහක් වෙනවා..ඔයා මට ලක්ෂයක් දෙන්න..ඉතුරු ටික මම හොයා ගන්නම්..මම ඉක්මනින් ඔයාගෙ සල්ලි ආපහු දෙනවා හොඳේ?..''
''..හා මම දෙන්නම්..එතකොට ඔයා ගාව සල්ලි නැත් නම් ඉතුරු ටික කොහෙන්ද හොයා ගන්නෙ?..''
''..මම කෝම හරි හොයා ගන්න බලන්නම්කො..''
''..හ්ම්ම්..මම හෙට එවන්නම්..''
''..නෑ..එහෙම නෙවේ පැටියො..අපි මෙහෙම කරමු..ඔයාගෙ සල්ලි තියෙන්නෙ කොමර්ෂල් බෑන්ක් එකේ නේද..මගෙ එකවුන්ට් එකත් කොමර්ෂල් නෙ..අපි ඔයාගෙ එකවුන්ට් එකෙන් මගෙ එකට ට්‍රාන්සර් කරමු..''
''..නෑ ඔයාට එහෙම කරන්න බැහැ..මගෙ තියෙන්නෙ ෆික්ස්ඩිෆොසිට්..මම මෙහෙන් එවන්නම් හරිනෙ..''

මේ ලැප්ටොප් එකේ කරදරේ මාස ගානක ඉඳන් ඇදි ඇදී තිබුන හිසරදයක් වෙලා තිබුනෙ මට ඒ වෙද්දිත්..රාජ් කලින් කිව්වෙ මගෙන් එපා එයා ගාව සල්ලි තියනව කියල ඒ බොරු..එයා ගාව මුදල් තිබුනෙ නැහැ..අම්ම තාත්ත සහෝදරය වත් උදව් කරන්නෙ නැති මෙයාට,,එයාගෙ අධ්‍යාපන කටයුතු සඳහා අත්‍යාවශ්‍යම දෙයක් වන ඒ කොම්පියුටර් එක ගන්න මුදල් දෙන්න ඕනෙ කියල මම හිතුවා.......කොම්පියුටර් සම්බන්ධ විශයයන් ඉගෙන ගන්න කෙනෙකුට කොම්පියුටරයක් නැහැ කියන එක විහිලුවක් වගේම මහා අපරාධයක්....!!

එදාට පහුවෙනිදා....මම අපේ ගෙදර කාටත් හොරා මගෙ බෑන්ක් එකවුන්ට් එකෙන් යූරෝ 900 ක් අරන් තව යූරෝ 20 ක කොමිස් මුදලකුත් ගෙවල රාජ්ගෙ බෑන්ක් එකවුන්ට් එකට යැව්ව...ඒ දවස් වල ලංකාවෙ යූරෝ එකක් රුපියල් 146 - 147 අතර ගනනක් නිසා මම යැව්ව මුදල රුපියල් වලින් එක්ලක්ෂ තිස්දෙදාහක් වශයෙන් ඊට පසු දින ජා-ඇල කොමර්ෂල් බැංකුවේ රාජ්ගේ ගිනුමට ලැබී තිබුන............
((එයා මට දුන්නෙ ජා-ඇල කොමර්ෂල් බෑන්ක් එකේ එයාගෙ ගිනුම් අංකයට ඒව එවන්න කියල...දෙවෙනි දවසෙ එයා කිව්ව මුදල් බැංකුවට ලැබුන බව.))
ඊට දින කිහිපයකට පස්සෙ එයා අලුත් ලැප්ටොප් එක ගත්ත..හරියටම ජනවාරි මාසෙ 28 වෙනිදා එදා........
''..දැන් මට තියන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ මේක ගෙදරට අරන් යන එක..'' එයා එදා කිව්ව..
''..මාත් හිතුව..ඔයාගෙ අම්මල අහාවි නේද කොහෙන්ද සල්ලි කියල?..''
''..හ්ම්..සල්ලි ඉල්ලුවාම දෙන්න බැහැ කියල මගුලට අහන්න එනවද දැන්??..''

ඒ කතාවට නම් මගෙ හිත ගැස්සිලා ගියා................