පොහොරියි මමයි......!!

දිගටම රකුස ගැනම ලියල ලියල මට දැන් ටිකක් එපාවෙන ගතියක් දැනෙනවා....එහෙම උනොත් ඔයාලට මේ රකුසු කතාවෙ සුල මුල අවසානෙ දැන ගන්න දෙන්නෙ නැතුව මම කරන්නෙ ලොකු අසාධාරනයක්...ඉතින් පොඩ්ඩක් මගෙ ඔලුව නිවෙන්නත් එක්ක, එපාවීමෙ ගතිය නැතිවෙන්නත් එක්ක, ලියන්න හිතුන මේ කතාව..අද විතරයි හොඳේ?..

මේකත් මම පොඩිකාලෙ උන සිද්දියක්..අපේ ගෙදර උන්න පොඩිහාමි නැන්ද කියල කෙනෙක්.. ගෙදර වැඩ වලට උදව් කරගෙන මම දන්න කාලෙ ඉඳන්ම එයා උන්නෙ අපේ ගෙදර.ටික කාලෙකට පස්සෙ එයා එයාගෙ තව දුවෙක් වෙන කෙනෙකුත් අපේ ගෙදර එක්ක ආවා..එයා කුසුම ..එයාලගෙ ගම හෙට්ටිපොල කියන පැත්තෙ..මේ දෙන්නගෙ විනෝදංශය තමා නිකම් ඉන්න වෙලාවට වත්තෙ එලවලු වවන එක..ඒ විතරක් නෙවේ හෙමින් හෙමින් තවත් වැඩක් කරන්න පටන් ගත්තා මේ දෙන්න..අපේ අම්ම කැමතිම නැති වැඩක් ඒක.. කෝම හරි අම්මව කැමති කරන්..ගෙට පිටිපස්සෙ ටිකක් ඈතට වෙන්න වත්තෙ පොඩි කුකුල් කොටුවක් හැදුව කිකිලියො ඇති කරන්න බිත්තර ගන්න......වැඩේට අවසර දුන්නෙ එක කොන්දේසියක් මත...කුකුල්ලුන්ට ගේ කිට්ටුවට එන්න දෙන්න බැහැ හදිස්සියකටවත්.....!!!
ඉතින් පොඩියට පටන් ගත්ත මේ කුකුල් කොටුවෙ ටික කාලෙකින් කිකිලියො 6 කුත්..කුකුල්ලු 2 කුත් උන්න.....එයාල මේ කිකිලියන්ගෙ බිත්තර කෑමට ගත්ත ඒ වගේම සති අන්තෙ කුසුම ගෙදර යද්දි ගමේ අරන් ගියා...මම පොඩිකාලෙ ඉඳන්ම සත්තුන්ට ගොඩාක් ආදරේනෙ,ඉතින් ඉස්කෝලෙ ඇරිල ඇවිත් කෑම කාල නොවරදවාම යනව ගේ පිටිපස්සට කුකුල්ලු ටික බලල එන්න...මම එයාලට නම් දාල තිබුනෙ,රතු කිකිලී ''රත්ති''.. සුදු කිකිලී ''සුද්දී''..ඔය විදියට ''මොනරී''.. ''කලුකෙල්ල''.. ''කොන්ඩ කිරිල්ලි''.. ''ජම්බෝලෙ''.. ඔය තමා 6 දෙනාගෙ නම්..කුකුල්ලු දෙන්න..එක්කෙනෙක් ''සපත්තු''.. අනික  ''මෝඩය''......

ඉතින් හැමදාම අනුන්ගෙ කුකුල්ලු දිහා බල බල ඉන්නකොට මටත් හිතුන අනේ මටත් මගේම කියන්න කිකිලියෙක් ඉන්නවා නම් කියල..ආත්තම්ම ගාව ටිකක් කන්කෙඳිරි ගෑවාම ඔන්න අවසරේ ලැබුන..පස්සෙ කුසුම ගමේ ගිහින් එද්දි මටත් ලස්සන පොහොර වැටුනු කිකිලි පැටියෙක් ගෙනත් දුන්න ඔය පින්තූරෙ ඉන්න කිකිලි වගේම......
එයාට නම තිබ්බෙ 'පොහොරි' කියල...අම්මල කොච්චර කෑගහුවත් මම පොහොරිව නම් කූඩුවට දාන්න ඉඩ දුන්නෙ නැහැ..මම පොහොරිට ගේ ඇතුලටම ගෙනත් බත් කන්න දුන්න..මාව දැක්ක ගමන් පොහොරි දුවගෙන එනව කොහේ හිටියත්..දවල්ට වත්ත පුරාම ඇවිදල රෑට කූඩුවෙ වහලෙ උඩ එයා නිදා ගත්තෙ..සමහර දාට පොඩිහාමි නැන්ද එයාව අල්ලල කූඩුවට දැම්මාම මම ආපහු අරන් එනව ගෙදරට..ඒ වගේ වෙලාවට අම්ම කෑගහනව.....
''...සත්තු ඉන්න ඕනෙ සත්තු එක්ක ඔයා එක්ක නෙවේ..ඔයා සතෙක්ද...?''
''...ඒ උනාට එයා මගෙ කිකිලිනෙ...''
''...හරි..හරි ඔය කුකුල්ලුන්ගෙ ඇඟේ ඉන්නව කිනිතුල්ලො..එවුන් ඔයාගෙ ඇඟට වැහුවට පස්සෙ ඔන්න අපි එහෙම නෑ හොඳේ?...''

අපෝ ඒ පාර නම් මම බය උනා...ඔහොම ටික කාලෙකින් කූඩුවෙ හිරවෙලා උන්න කුකුල් ගෲප් එකට නිදහස ලැබුන දවල් කාලෙ වත්තෙ ඇවිදින්න..කුසුම උන්ව වත්තෙ පහලට එලෙව්ව..පොහොරිත් මේ කට්ටියට එකතු වෙලා උන්නෙ..බිත්තර දාන කිකිලියො දවල්ට කූඩුවට ඇවිත් බිත්තර දානව..හවසට කට්ටියම එනව කූඩුවට ඒත් පොහොරි නම් හැමදාම නිදා ගත්තෙ කූඩුවෙ වහලෙ උඩමයි.......

අපේ වත්ත පහල තිබුන ලොකු පිදුරුමඩුවක්..පිදුරු ගොඩගහල තිබ්බ ඒ මඩුවෙ තිබුනා ඉස්සර කාලෙ අපේ සීයලාගෙ පරණ දිරා ගිය බක්කි කරත්ත දෙකක්..අපි ඒවට ටංටු කරත්ත කියලත් කිව්ව....මේ දෙකෙන් එක කරත්තයක් මඩුවෙ කොනටම වෙන්න තිබුනෙ පිදුරුවලින් බාගෙට වැහිල...තව තිබුන මේ මඩුවෙ වැහිකාලෙට ගන්න අරන් තිබ්බ හනසු මිටි බැඳල..පොල්කටු ගෝනි..වගේ දේවල්..හරිම කළාතුරකින් තමා අපේ ගෙදර කෙනෙක් ඔය මඩුව පැත්තෙ යන්නෙ........

ඉතින් මේ කාලෙ වෙද්දි මගෙ පොහොරි හෙන හැඩකාර කිකිලියක්...පොඩිහාමි නැන්ද කිව්ව පොහොරි බිත්තර දැම්මාම අපි ඒව එකතු කරල එයාටම රකින්න දීල පැටව් හදමු කියල..මාත් ඉවසිල්ලක් නැතුව බලන් උන්නෙ පොහොරි බිත්තර දානකම් ඒවලින් චූටි කුකුල් පැටව් එලියට එනව බලන්න...මට ඒ දවස් වල හීනෙනුත් පෙනුනෙ කුකුල්පැටව්..ඉස්කෝලෙදිත් මම කතා කලෙ පොහොරි ගැන..එයාගෙ පැටව් ගැන.......

ඒත් බිත්තර දාන කාලෙ උනත්,අනිත් කිකිලියො බිත්තර දැම්මට පොහොරි නෙවේ එක බිත්තරයක් වත් දැම්මෙ...
ඔහොම ටික දවසක් ගත උනා එදා කුකුල් ගෲප් එක හවස කූඩුවට ආව පොහොරි නෑ..කුසුමයි පොඩිහාමි නැන්දයි වත්ත වටේම රවුම් ගියා ඒත් පොහොරිව හොයා ගන්න බැරි උනා..මම ඇඬුව..අම්ම කිව්වෙ පොහොරිව සතෙක් අල්ලන් කියල...

තවත් දවස් දෙකකට පස්සෙ හවසක මෙන්න පොහොරි ආව..එයා අමුතුයි ලෙඩ වෙලා වගෙ උන්නෙ..හොඳටම බත් කාල ඇවිද ඇවිද උන්න..ඒත් අනේ එදා හවසත් ගෲප් එක එක්ක කූඩුවට ආවෙ නෑ...ඔය විදියට පොහොරි අපිව බලල මොනා හරි කාල යන්න එන්නෙ දවස් දෙක තුනකට විතර වතාවක්...සමහර දාට උදේ එයා ඇවිත් ගිහින්..මට බලන්න වෙන්නෙ නැහැ.......

කුසුම නම් කිව්වෙ පොහොරි වෙලෙන් එහා ගෙදරකට පුරුදුවෙලා එහාට වෙලා ඉන්නෙ කියල..ඊලඟ පාර ආවාම අල්ලල කූඩුවෙ ගැට ගහල තියන්නම් කියල පොඩිහාමි නැන්ද කිව්වට මම ඒකට කැමති උනේ නැහැ..කමක් නෑ කොහෙ හරි පොහොරිට නිදහසේ ඉන්න දෙන්නයි මට ඕන උනේ.........

සති තුන හතරක් විතර ඔහොමම ගත උනා...දවසක් අපි ඉස්කෝලෙ ගිහින් එද්දි අපෙ ගේ පිටිපස්සෙ ඔක්කෝම ගෙදර කට්ටිය වටවෙලා...මොකක් හරි කලබලයක් වගේ..මම පොත් බෑග් එක මිදුලෙ අත ඇරල දිව්ව ඒ පැත්තට...දැකපු දේ අදහ ගන්න බැරුව ආ..ආ කියල මගෙ කට ඇරුනාම ඒක එහෙමම වහගෙන නැතුව මම ඇස්දෙකත් ලොකුකරන් ඉන්න විදියට අම්ම මාව තාත්තට පෙන්නුවෙ ''මෙන්න බලන්නකො මේ මූනයි කටයි'' කියල.....

අනේ දෙවියනේ...මගෙ පොහොරි ඇවිත්..!! තනියම නෙවේ...චුට්ටන් බට්ටන් කුකුල්පැටව් ගොඩකුත් එක්ක...!!!

පිදුරු මඩුවෙ කොනේම තිබුන බක්කි කරත්තෙ බක්කිය ඇතුලෙ පොහොරි බිත්තර දාල..එයා ඒවා රැකල පැටවුනුත් එක්ක ගෙදරට එනකම්ම අපි කවුරුවත් දන්නෙ නැහැ.....!!

සමහර විට.. නොසිතන නොපතන මොහොතක අපේ සිහින සැබෑවිය හැක..!!!!!