මගුල් ගමන..!!

මම මුලින්ම මණමාලියෙක් (යහළු.) උනේ මීට අවුරුදු 3 කට කලින්..මේක අමුතුම දවසක් මගේ ජීවිතේ...කවදාවත් අමතක කරන්න බැරි......!!

අපේ අම්මගෙ හොඳම යාලුව තමා එයාගෙම ඔෆිස් එකේ ඉන්න නැන්සි..නැන්සි අපේ අල්ලපු රටක කෙනෙක්,ජොබ් එක නිසා ඉන්නෙ මෙහෙ,එයාගෙ මහත්තයයි පුතයි එක්ක...එයාල නිතරම අපේ ගෙදර යනව එනව..එක නිවාඩු කාලෙක අපිත් නැන්සිල එක්ක එයාලගෙ රටට ගියා..එයාලගෙ ගෙදර උන්නෙ එයාගෙ එකම මල්ලියි..නංගියි විතරයි..අම්ම තාත්ත නැතිවෙලා ගොඩාක් කල්..මල්ලි අවුරුදු 40ක් විතර අවිවාහක කෙනෙක්,ප්‍රියමනාප චරිතයක් තිබුන එයා 'මිශෙල්'..නැන්සිගෙ නංගි මට වඩා අවුරුදු 4ක් වැඩිමල්..එයාගෙ නම 'ලියා'..එයා නැන්සිලාගෙ එකකුසේ උපන් සහෝදරි නෙවේ..අවුරු 2 වයසෙදි ලු ලියාව හදා ගන්න අරන් තියෙන්නෙ එයාල..ලියා හරිම ලස්සන උගත් කඩිසර කෙල්ලෙක්..රසට කෑමබීම හදන්න,කඩිය වගේ දුව දුව ගෙදර වැඩ කරන්න..ඒ වගේම ලස්සනට ඇඳුම් මහන්නත් එයාට පුලුවන්......

ඉතින් එදා ලියයි මමයි ගොඩාක් හිතවත් උනා..අපි හොඳ යාලුවො උනා..එයා මාව එක්ක ගියා ඒ ගෙවල් කිට්ටුව තිබුන සුපර්මාකට් එකකට පළතුරු ගේන්න..ඒ සුපර් එකේ අයිතිකාරය අවුරුදු 38 ක විතර, උස මහත පුද්ගලයෙක්..එක ඇහැක විකෘති පෙනුමක් වගෙත් තිබුන එයාගෙ..මෙයා 'කෙවින්',ඉදිරි මාස කීපය තුල ලියා මැරි කරන්න ඉන්න කෙනා කියල මට හඳුන් වල දුන්නෙ....

දෙයියෝ සාක්කි..!ඒක අහල මට පුදුම හිතුන..ඒ දෙන්න කොහෙත්ම ගැළපෙන්නෙ නම් නැහැ..ඒ ගෙදර පුංචි කුමාරියක් වගේ ඉන්න ලියා මේ දඩෝරියං මිනිහට කැමති උනේ කෝමද කියල මට පුදුම හිතුන..! ලියාට මගෙ හිත තේරිලාද මන්ද.......

''..ඔයා කෙවින්ට කැමති නැහැ..එහෙම නේද?..''

''..ම්ම්..නෑ එහෙම නෑ..''

''..මේ අහන්න..කෙවින් හරීම හොඳ කෙනෙක්..මට තාත්ත වගේ..අයිය වගේ..හොඳම බෝය්ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් එයා.. හොඳ හස්බන්ඩ් කෙනෙක් වගේ මාව බලා ගන්නව එයා..එයාට ගොඩාක් සල්ලි තියනව..අනික මම එයාලගෙ ගම්පලාතට පුදුම විදියට කැමතියි..ඔයා දැක්කොත් පිස්සු වේවි ඒ පැත්ත..!..''

''..මම එහෙම ගොඩාක් දේවල් හිතුවෙ නෑ ලියා..ඔයාල දෙන්නව මම දැක්ක විතරනෙ සොරි..!..''

''..හරි ඒකෙන් කමක් නැහැ..අපි අද කතා උනා දෙයක් දන්නවද? අපේ වෙඩින් එකේ ඔයා තමා මගෙ බ්‍රයිඩ්මේඩ්..''

ඊට මාස 3 කට විතර පස්සෙ අපි ආයෙමත් නැන්සිලාගෙ ගෙදර ගියෙ ලියාගෙ වෙඩින් එකට..ලස්සන කහ මල් ඇප්ලික් කරපු බටර් පාට ලියාගෙ වෙඩින් ගවුමත්,මගෙ මොනර නිල්පාට යාලුවගෙ ගවුමත් ලියාගෙ අතින්මලු හැදුවෙ තව යාලුවෙක් එක්ක එකතු වෙලා...කහපාට මල් පොකුරු දෙකක් අපි දෙන්නගෙම අත් වලට ලැබුන......

කෙවින් ලගෙ ඒ කියන්නෙ මනමාලයගෙ ගම එහෙ ඉඳන් කිලෝ මීටර් 200ක් විතර දුරක...ඒ ගමේ පල්ලියෙ එදා දවල් 11ට තිබුන මගුල් පූජාවට අපි යා යුතුව තිබුන..පල්ලියෙ කටයුතු වලින් පස්සෙ ඒ පලාතෙ ලස්සනම උද්‍යානයක් එක්ක තිබුන නිවාඩු නිකේතනයක තමා උත්සවය සූදානම් කරල තිබුනෙ...

මණමාලිව එක්ක එන්න කෙවින්ලගෙ පැත්තෙන් එවල තිබුන අලුත්ම දිලිසෙන තද නිල්පාට 'ජගුවර්' කාර් එකක්..ඒකෙ ඉස්සරහ නිල් රිබන් වලින් ගැට ගහපු ලොකු කහ මල් පොකුරක් ගහල තිබුන..දොරවල් දෙපැත්තෙත් කහ මල් කිනිති නිල් රිබන් වලින් ගැට ගහල.....

ඔන්න ඉතින් එදා පාන්දර 0730 විතර උදේට කාල බීල අපි ලියාලගෙ ගෙදරින් පල්ලියට යන්න පිටත් උනා...

අපි ඔක්කෝම හිටියෙ 20ක් විතර..ඉස්සරහින් කාර් එකක් යනව..ඊට පස්සෙන් අර මල් මල් ජගුවර් එකේ මමයි ලියායි..අපේ පිටි පස්සෙන් නැන්සි එයාගෙ හස්බන්ඩ්..එයාලගෙ පුතා අපේ අම්ම....ඊට පස්සෙ අනිත් කාර් ටික.....

අපි හයි වේ එකේ මිනිත්තු 20 විතර ගිහින් අතුරු පාරකට හැරුන කෙවින්ලගෙ ගම්පලාතට යන්න..එහෙම හැරිල මිනිත්තු 2 ක් වත් ගියෙ නැහැ එක පාරම ජගුවර් ගමන බාල කරල ගැස්සිලා නතර උනා පාර මැද්දෙ..ඔන්න කට්ටියම පාරෙ නතර වෙලා දැන්..පිරිමි කීපදෙනෙක් ජගුවර්ව තල්ලු කරන් ගියා පාර අයිනට..ඉස්සරහ බොනට් එකේ තිබ්බ අර විශාල මල් පොකුර කවුද ගෙනත් තිබ්බ මගෙ උකුල උඩින්...හප්පා දූවිලිත් එක්ක..! ඊට පස්සෙ මොනාද මොනාද කරල ඔන්න කාර් එක යාන්තම් ස්ටාට් උනා..ආයෙත් ලොකු මල් පොකුර මගෙ ඔඩොක්කුවෙන් ගියා බොනට් එක උඩට..! හ්ම්...දැන් ඔන්න අපි ඉදිරියට යනව............

අපි වෙඩින් එකට ලියා ලගෙ ගෙදරට ආපු වෙලේ සිට මේ දක්වාම මම දැක්කෙ නැහැ ලියාගෙයි,නැන්සිගෙයි අර එකම සහෝදරය මිශෙල්ව..කාටවත් ගානක් වත් නැහැ..ඒ උනාට මට කුතුහලේ..මේ යන ගමන්ම මම ලියාගෙ කනට කරල රහසින් ඇහුව...

''..හේයි..කෝ මිශෙල්? මම එයාව දැක්කෙ නැහැනෙ..''

''..ෂ්ෂ්.!..මේක රහසක් හරිද?.. එයා මුල ඉඳන්ම කෙවින්ට කැමති නැහැ..එයා කිව්ව මේ වෙඩින් එක වෙන්න බැහැ කියල..එහෙම උනොත් මගෙ වෙඩින් එක දාට එයා ගෙදරින් යනව කිව්ව..ඉතින් පෙරේද එයා ගියා..''

''..මොනවා? එයා කොහෙද ගියෙ?..''

''..එයා අසනීපයි කියල - - ප්‍රයිවට් ක්ලිනික් එකේ ඇඩ්මිට් වෙලා සතියකට..''

ඔන්න එතකොටම ජගුවර් ගැස්සිලා ගැස්සිලා ආයෙමත් නතර උනා පාර මැද්දෙ....

කලින් විදියටම මල්පොකුර ආව මගෙ උකුලට..කට්ටිය ඉස්සරහ ඇරගෙන හදනව..ඒ පාර පැය භාගයක් විතර ගියා..ස්ටාට් කර ගත්ත..මල්පොකුර ගියා උන්න තැනටම..

දැන් ඔන්න ආයෙමත් අපි ඉදිරියට යනව...ලියා මට කිව්ව කතාව ඇත්ත ඒ පලාත පුදුම ලස්සනයි..හුස්ම ගන්න සුළඟ පවා අමුතුම සුවඳක්..කඳු බෑවුම්..නිල්පාට වතුර..පාර දෙපැත්තෙම ඇපල් වතු..පෙයාර්ස් වතු..පීච් ගස් වලට පිස්සු හැදිල වගේ...පාර අයිනෙ දෙපැත්තෙම කැලෑ මල් පඳුරු වල පාට පාට පුන්චි මල් පිරීල...බැහැල ගිහින් අර මල් කිනිති ටිකක් කඩාගෙන දුවගෙන එන්න ඇත්නම් කියල හිතුන මට....!!

ඊට පස්සෙ අපි ඇතුල් උනේ ඈත දුර පේන තැනිතලා බිම් පෙදෙසකට..පාර දෙපැත්තෙම තිරිඟු යායවල්..විශාල එලවලු කොටු..ස්ට්‍රෝබෙරි ෆාම් වල රතු බල්බ්ස් දාල වගේ ගෙඩි පිරීලා...!!

වට පිටේ ලස්සන බල බල යනකොට ඔන්න එක පාරටම ආයෙමත් ජගුවර් නතර උනා...

මේ තුන් වෙනි වතාව..!! දැන් දවල් 11 ට ලඟයි..අපි තාම ගමනෙන් භාගයයි ගිහින් තිබුනෙ..දැන් නම් වෙලාවට පල්ලියට යනව තියා හිතන්නවත් බැහැ..ලියාගෙ මූණ මලගෙයක් වගේ..මටත් මල පනිනව අර ලොකු මල් පොකුර දූවිල්ලත් එක්ක උකුලට ගෙනත් තිබ්බාම..! ඔන්න කිව්ව වගේම මල්පොකුර ආව උකුලට ලියා ඒක ගත්ත ගමන් වීසිකලා වීදුරුවෙන් එලියට..!

කාර් එක නවතින එකට කේන්තිය එයා පිට කර ගත්තෙ එහෙම..හිනාව කාගෙන උන්නට මටත් ගමන නම් එපා වෙලා උන්නෙ..දන්න ශිල්ප ඔක්කොම දාල ට්‍රයි කලත් ඒ පාර නම් ජගුවර් හෙල්ලුනේ වත් නැහැ..ඔන්න මණමාලයගෙ පැත්තෙන් පණිවිඩයක් ආව මිකැනික් කෙනෙක් එක්ක ඉක්මනින් එනව කියල...අපි දැන් පාර අයිනට වෙලා බලන් ඉන්නවා........

ඔය අතරෙ මගෙ ඇස්දෙක ජිල්බෝල දෙකක් වගේ කැරකෙනව අර අල්ලපු වතු වල තියන රතුපාට අලි ස්ට්‍රෝබෙරි ගෙඩි දිහාවට..!! අපේ අම්මටත් වෙලාවකට දිවැස් පේනවනෙ..මා ගාවට කිට්ටු කරල කියපි..''මම දන්නව ඔයා හිතන දේ මගෙන් ගුටි කන්න එපා හොඳේ?..''

මදැයි කොලා..උදේ ඉඳන් පානුත් නැතුව කන මේ පරිප්පු මදිවට කාපල්ලකො ගුටිත්..!!

හ්ම්ම්ම්..ඉතින් මගෙ ස්ට්‍රෝබෙරි බඩගින්න දුකසේ ඉවසා දරාගෙන උන්න මම...

පැයකට විතර පස්සෙ මණමාලයගෙ පැත්තෙ කීපදෙනෙක් ආව මිකැනික් කෙනෙක් එක්ක...ටික වෙලාවක් බලල එයා කිව්ව ඒක එතන හදන්න බැහැ කියල..මට තේරුනේ නැහැ ඒ කිව්ව දේවල්....

ඉතින්..ජගුවර් ව එතන දාල අපි දෙන්නව වෙන කාර් එකක නග්ගවගෙන කට්ටිය පිටත් උනා පල්ලියට යද්දි දවල් 2 ට විතර ඇති..පල්ලිය ඇතුලෙ කටයුතු වෙද්දි මම උන්නෙ අසිහියෙන් වගේ මහන්සියට,බඩගින්නට මාව කැරකෙන්න ගත්ත..ඊට පස්සෙ අපි ගියා අර උත්සවය ලෑස්ති කරල තිබ්බ තැනට..දවල්ට කෑම කන්න ලෑස්ති වෙද්දි හවස 4 ට විතර ඇති..මම හාමත් වෙලා උන්නෙ..කාර් එකේ තිබ්බ කූල් ඩ්‍රින්ක් බෝතලෙත් නොතිබුනා නම් මග මැරිල මාව......

ඉතින් කවුරුත් මූණ කට සෝදගෙන සැනසුම් සුසුම් හෙලල වාඩි උනා කෑම කන්න..අපි කන්න පටන් ගත්ත විතරයි..වේගෙන් ආපු තව කාර් දෙකක් නතර කලා හොටෙල් මිදුලෙ..පිරිමි තුන් දෙනෙක් කඩිමුඩියෙ බැහැගෙන ඇවිත් නැන්සිවයි එයාගෙ හස්බන්ඩ් වයි පැත්තකට අරන් මොන මොනවද කිව්ව..නැන්සි එක පාරම කෑගහගෙන ඇදන් වැටුන එතන තිබ්බ ඩිවානෝ එක උඩට..!!

ලියා මේසෙන් නැගිටල දිව්ව එතෙන්ට.. මාත් එයාගෙ පස්සෙ දිව්ව..නැන්සිව වෙව්ලනවා..සෙනග වට උනා..ඔක්කොම එකට කතා කරනව..මට නම් මෙලෝ හසරක් තේරෙන්නෙ නැහැ...

''..අම්මෙ මොකද අම්මෙ මේ?..'' මම අම්මගෙ අතින් අල්ල ගත්ත...අම්ම මාව එක්ක ගිහින් ඉන්දෙව්ව පැත්තකින්..

''..මිෂෙල් මැරිල ලු..''

''..මොකක්? ඒ කෝමද?..''

''..අර ක්ලිනික් එකේදි..හාට් ඇටෑක් එකක්ලු එයාට..''