එදා...අද සහ හෙට......

මම පුංචිකාලෙ අපි ජීවත් උන අපේ ලංකාවෙ ගේ තිබුනෙ ටිකක් ලොකු වත්තක් මැද්දෙ..අපේ ගේ අවුරුදු 100 කට වඩා පරන ගෙයක්..මගෙ පුංචි කාලෙත්,අපේ මහ ගෙදර ජීවිතෙත් ඒ වට පිටාවත් මතක් වෙද්දි මේ දැනුත් ඇස්වලට කඳුලක් එනවා..


ජීවිතේ හැම දෙයක්ම ලබාගෙන දුකක් අහලකවත් නැතුව කිරිල්ලියෙක් වගේම ගොඩාක් සතුටින් ඉන්න මම..ඒ අතීත කාලෙට නම් හරිම ලෝභයි..ඒ කාලෙ මතක් කරල මම දුක් වෙනව කාටත් හොරා...
අපේ ගේ වටෙත්.වත්තත් කැලෑවක් වගේ ගස්කොලන් වලින් පිරිල තිබුන..ඒවා ඉබේට වැවුන කැලෑ ගස් නම් නෙවේ..අපේ සීයල ආත්තල එයාල ගැන විතරක් නෙවේ එයාලගෙ දරුමුණුබුරු අපි ගැනත් හිතල..''අපිට බැරි උනත් අපේ දරුවො හරි මේවල ඵලදාව ගනීවි'' කියන අදහසින්, දෑතෙ මහන්සියෙන් වවපු ගොඩාක් ප්‍රයෝජනවත් ගස් වර්ග ඒවා...


අපේ ගේ වටේ ඒ ගස් කැලෑව තිබුනෙ මෙන්න මෙහෙම..
ගෙට ඉස්සරහින් අතු විහිදුන විශාල අඹ ගස් ඒවා රට අඹ..කර්තකොලොම්බ..පොල් අඹ.......ඒ ගස් යට ලොකු ගෙඩි හැදෙන පේර ගස්...ගෙට වම් පැත්තෙන් තිබුන ජම්බෝල ගස් දෙකක් පාට දෙකකින් ගෙඩි හැදෙන..ඒ එක්කම ජම නාරං..හීන් නාරං..සිදරන් ගස් 3 ක් තිබ්බ..ගේ ඉස්සරහ දකුනු පැත්තට වෙන්න ලොකු මිදි වැලක් යැව්ව මැස්සක් තිබුන ඒක යට හරිම හෙවනයි සිසිලයි..මම ඉස්සර ඉස්කෝලෙ වැඩ කරන්නෙ මිදිවැල යට ඉඳන්..හැබැයි ඒකෙ ගෙඩි නම් පැණිරස නැහැ...ඒ පැත්තෙම ගෙට ටිකක් දුරින් තිබුන ලොකු ලොවි ගහක්..ලාවුලු ගහක්..වම් පැත්තෙ පිලිකන්නෙ තිබුන උගුරැස්ස,නමිනං,කාඹරන්ග,ඇඹරැල්ල..ඊට ටිකක් දුරින් තිබුන ලොකු දිවුල් ගස් දෙකක්,ලෙලි ඇරපු පොල්ගෙඩි තරම් ලොකු ගෙඩි හැදෙන බෙලි ගස් දෙකක්..වෙරලු ගහක්....
ගේ පිටුපස්සෙ ඉඳල පහල වෙල ගාවට යන කම්ම තැනින් තැන තේක්ක ගස් වවල තිබුන..කෙහෙල් කොටුවක් තිබුන..ඉබේ හැදුන පැපොල් ගස් වල ගෙඩි කෑවෙ අපි නෙවේ කාක්කො ලේන්නු කුරුල්ලො...සුදු පාට ලොකු ගෙඩි හැදුන පිනිජම්බු ගහකුත් ඒ කිට්ටුවම කොහිල වලවල් දෙකකුත් තිබුන..
සීයගෙ ලොකු බුලත් පාත්තිය ඇතුලට ආත්තම්මට අම්මට මට (ගැහැනු ලමයින්ට.) එන්න තහනම් කරල තිබුනෙ..ගැහැනු ලමයි කොන්ඩෙට පොල්තෙල් ගානවලු ඒ තෙල් බුලත් කොල වල වැදෙන්න හොඳ නැතිලු..!!
ඒ බුලත් පාත්තිය ඇතුලෙ අපූරුවට වවල තිබුන මිරිස් කොච්චි වම්බටු බන්ඩක්ක...දඹල වැල්.....
වෙල අයිනෙ තිබුන ලොකු කුඹුක් ගහක්..නවසි පොල් ගහකුත් හැමදාම අඩුවෙන්නෙ නැතුව ගෙඩි පිරුනු තැඹිලි ගසුත්...වෙල අයිනෙ පොල්ගස් වටේ හරිම සාරෙට ගොටුකොල වැවිල තිබුන...වෙලේ නියරවල් වල මෑකරල් පාත්ති කරවිල පාත්ති දාල තිබ්බ..බන්ඩක්ක හිටවල තිබුන..ඒ නියර වලම මුකුනුවැන්න,ගිරා පලා හැදිල තිබුන හැටි දකිනකොට ආශාවෙ බැහැ..හරිම දුකයි දැන් මතක් වෙද්දි...
වහිනකොට වත්ත හේදිල යාවි කියල හරහට දිග කානු (අගල්) කපල තිබුන..ඒවල කොහුබත් දාල කිරිඅල හිටවල තිබුන..කිරි අල ගස් දෙකක් ගැලෙව්වාම පොඩි බකට් එකකින් පුරවල අල...
වෙල පැත්තෙ වත්තෙ කොනක තිබුන කොස්ගස් ගොඩාක්..අපෝ මම නම් ඒ පැත්ත පලාතෙ කවදාවත් යන්නෙ නැහැ..වැල වරක ඉදිල ගස්යට වැටිල ගමේම ඉන්න
බල්ලොයි,කබරයොයි,ලේන්නුයි,කාක්කොයි,මැස්සොයි,කෝඳුරුවොයි,පනුවොයි ඒ පැත්තෙ පදිංචි වෙලා උන්න......
ගේ පිටිපස්සෙ තිබුන කෝපි ගස්වල රතුම රතු පාට ගෙඩි කඩන්න මම ඉස්සර හරිම කැමැත්තෙන් ඉදිරිපත් වෙන්නෙ..ඒක හරිම ආශ හිතෙන වැඩක්..!


මම හරිම ආඩම්බරයෙන් කියනව අපේ ගෙදර කවදාවත් ශීතකරනයක් තිබුනෙ නැහැ..!!
කූල් වතුර ලිඳේ තිබුන..අලුත්ම එලවලු පලතුරු වත්තෙ හැදුන..උවමනා වෙලාවට අලුත් මාලු මස් බිත්තර මාකට් එකෙන් ගෙනාව..(ඇයි අපේ අර කුකුල් ගෲප් එකෙන් බිත්තරත් ලැබුනනෙ.)
ඉතින් මට තව කියන්න අමතක උනා ඔය දෙල් කජු මුරුංග අල බතල වගේ දේවලුත් අපේ වත්තෙම තිබුනා..........ඒ එදා..


 ඉතින්...අද...සෙනසුරාද උදේ පාන්දර අම්මගෙ සුපුරුදු සින්දුව....
''...ෂොඩූ..නැගිටින්නකො අනේ දැන් වෙලාව කීයද දන්නවද? ඔයා එනවද මා එක්ක සුපර් යන්න? නැත්නම් මම ගිහින් එනකම් ප්‍රිජ් එක අස්කරල ක්ලීන් කරල තියනවද?...''
හැම සෙනසුරාදාවකම උදේට මම අහන්න අප්‍රියම රාජකාරිය..!!  හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්...........ඉතින් අපි සුපර්මාකට් ගිහින් වතුර ටික පවා සල්ලි වලට අරන් ඇවිත් ප්‍රිජ් එක පුරව ගෙන සතියක් කනවා...පොහොර දාල..රසායනික ද්‍රව්‍ය ඉහල..එක එක කෘතිම තුරුම්පු ගහල ලස්සනට දිලිසෙන්න හදල තියන එලවලු පලතුරු ගෙඩි දිහා බලාගෙන මම ඉතින් පිලිකුල් භාවනාව කරනව..!!
අපේ මේ ගෙට ඉස්සරහින් ඝෝශාකාර මහ පාර...ගේ දෙපැත්තෙන්ම අහස උසට බිල්ඩින් ඒවා දිහා බැලුවාම මට ඔලුව කැක්කුම හැදෙනව....ගේ පිටුපස්සෙන් ගඟ...(මගේ එකම සැණසීම.)දැන් සමර් කාලෙ පටන් අරන් එලිය දිහා බලන්න බැහැ..එලියට බහින්න බැහැ පිච්චෙන තරම් අව් රශ්නෙ...ඇඳුමක් ඇඳන් ඉන්න බැහැ දාඩියෙන් නෑවෙනවා..තව මාස තුනකින් හතරකින් මුලු ලෝකෙම මලගෙයක් වගේ බලන බලන අත සුදුම සුදු පාට වෙනවා..හිම වැටිල..හිම කඳු හැදිල..ගස්කොලන් ඔක්කොම වේලිලා ඉපල් වෙලා කෝටු විතරයි එතකොට..බලන බලන අත සුදුපාට හිම විතරයි..මේ පහල තියෙන්නෙ අපේ ගේ ඉස්සරහ දර්ශනයක් බලන්න මේක දිහා.......

දැන් ඔන්න කට්ටිය කියාවි..''හානේ මරුනෙ..ලස්සනයි..ඔයා හරීම ලකී..අපිට නෑනෙ ඔහොම වාසනාවක්..හිම ගොඩේ බදාගෙන පෙරලෙන්න හිතෙනව..'' කියල...ඔව්..ඔව් මාත් එක කාලයක් එහෙම හිතුව අර ගමේ  කොලපාට ගස් යට සීතල හෙවනෙ ඉඳන් අලුත්ම ගහෙන් කඩාපු එලවලු පලතුරු කකා ලිඳෙන් කූල් වතුර බි බී ගමේ සුවඳ විඳ විඳ ඉන්නකොට..අඹ ගස් පේර ගස් උඩට වෙලා ඉඳගෙන මාත් එහෙම තමා හීන මැව්වෙ...ඉවසිල්ලක් නැතුව උන්නෙ හිම ගොඩවල් වල පෙරලෙන්න..! හිම සෙල්ලම් කරන්න..!
ඒත් ඒ ආශාව එක සතියයි..ගේ ඇතුලෙ අපාය වගේ ගිනිගොඩවල් ගහගෙන..කිලෝ 10 ක විතර බරට ඇඳුම් ඇඳන් ගෝනි බිල්ලො වගේ ඔලුවෙ ඉඳන් වහගෙන..අත්වලට කකුල් වලට මේස් දාගෙන..අලි බූට්ස් සපත්තු දාගෙන..මහා දුකක් විඳිනකොට....ශීතලට තොල් පැලිල ඇඟිලි තුඩු පැලිල ලේ ඇවිත් වේදනා දෙනකොට...හිමේ ලිස්සල වැටිල අත් ඇඟිලි වැලමිටි කඩා ගත්තාම මම කෑගහ ගහ ඇඬුවෙ වැඩිපුරම හිතේ වේදනාවට.. ගමේ ගෙදරදි ජංගි කොටයක් ඇඳන් පෙර ගහේ අත්තකට වෙලා ඉඳගෙන ලේන්නුත් එක්ක පේර ගෙඩියක් අඹ ගෙඩියක් ක කා සැනසිල්ලෙ උන්න හැටි මතක් වෙලා...


ඉතින්....කෙසේ හෝ අවුරුදු 10 ක්ම වෙව්ලන ශීතලේ පාන්දර 4 ට නැගිටල පාඩම් කරල..ඉස්කෝලෙ පැය ගානට වඩා පන්ති වල පැය ගනන් ගෙවල මහා දුකක් විඳල මම අම්මලගෙ බලාපොරොත්තුව ඉටු කලාට...මම මගේ හිතේ හැමදාම හංගගෙන උන්න ලොකූ බලාපොරොත්තුවක්..මගෙම කියන ලස්සන හීනයක්..!! ඒ හීනය තමා කවදා හරි මගෙ රටට,මගෙ ගමට පියාඹල ගිහින් නිසංසල සීතල පැත්තක..කොලම කොල පාට ගස් ගොඩාක් තියන වත්තක මගේම කියන පුංචි කූඩුවක් හදා ගන්න..!!
මෙන්න මේ වගේ...!!!! :D:D:D:D

හිතට දැනෙන, කියන්න ඕනෙ කියල හිතෙන හැම දෙයක්ම හරියටම ඒ විදියට අකුරු කරන්න තරම් මම දක්ෂ නැහැ...ඒත් මම හිතනව මම මේ කිව්ව දේ ඔයාලට තේරුනා කියල...
ඒ අතරම මේ වගේ දෙයක් කියන්න හිතුනා....සල්ලි නැති මිනිස්සු හිතනව සල්ලි තියන මිනිස්සු වාසනාවන්තයි එයාල තමා සතුටින් ඉන්නෙ කියල..ඒක හරි වැරදි..ජීවත් වෙන්න සල්ලි ඕනෙ තමා..ඒත් කෙනෙකුගෙ සතුට තියෙන්නෙ සල්ලි මතම නෙවේ......
අනිත් කාරනාව ඉල්ලීමක්..! ඔයාලත් ගෙදර වත්තෙ පලතුරු ගහක් දෙකක් හිටවන්න..පුලුවන්නම් ගොඩාක්..සමහරු කියනව මම අහල තියනව ''..අනේ අපි ඔය ගස් ලොකු වෙලා ගෙඩි කනකොට බැරියැ..අපි මැරුන තැන් වල ගසුත් පැලවෙලා තියේවි එතකොට..'' කියල..ඒ කතාව හරිම ආත්මාර්තකාමියි නේද?අපේ සීයල අර තරම් දේවල් වවලා තිබුනෙ එයාලට ම නෙවේ අපිට..එයාලගෙ දරු මුණුබුරන්ට...අඹ පැලයක්..පේර පැලයක්..රඹුටන් පැලයක් ලොකු වෙලා ගෙඩි හැදෙන්න යන්නෙ අවුරුදු 4 ක් විතරයි..ඒක මහා කාලයක් නෙවේ... !!
ඉතින් අවසාන වශයෙන් කියන්න තියෙන්නෙ අපේ කොලපාට රටේ ජීවත් වෙන ඔයාල ගොඩාක් වාසනාවන්තයි..!!

බේබි සිටින්....!!

එදා අපේ ගෙවල් කිට්ටුව ලස්සන උද්‍යානයක තිබුන පොඩි ලමයින්ගෙ උත්සවයක්..මේකෙ පොඩි සල්පිල් වල රෙදි බෝනික්කො..ලී බෝනික්කො..අර අම්බලංගොඩ රූකඩ වගේ, ඔක්කොම මපට් පප්ට්ස්ලා විකුනන්න තිබුනා..ඒවා අළෙවි කලේ ඒ ලැබෙන මුදල් අප්‍රිකාවෙ අසරන ලමයින්ට අධාර පිනිස යවන්නයි......
මේ පොඩි සල්පිල් භාරව උන්නෙ කඩියො වගේ එහාට මෙහාට දුවන නෝනල දෙන්නෙක්..එක්කෙනෙක් සිවිල් ලෝයර් කෙනෙක් නම මෝනා..අනිත් කඩියා අපේ අම්ම....
අම්මලාගෙ ආයතනයේ වැඩ කරන පවුල් වල පුංචි පැටවුනුත්..තව යාලු හිතවත් පවුල් වලත්,අවට ගමේ පුංචි පැටවුනුත් මහා ගොඩාක් පාක් එකේ පිරිල උන්න..පාට පාට මල් වගේ ලස්සන සමනල්ලු වගේ...
සල්පිළක් ඇතුලෙ ඉඳල ඉඳල කම්මැළි හිතුනාම මාත්  එලියට ඇවිත් පොඩ්ඩක් ඔහේ ඇවිදගෙන ගියා මාලුවොයි ඉබ්බොයි ඉන්න ලොකු වතුර පොකුන පැත්තට..පුංචි ලමයින්ගෙ සැන්දෑවක් නිසා චාම් රෝස පාට සිනිදු ගවුමක් ඇඳල, රෝස පාට සපත්තු දෙකක් දාල, කොන්ඩෙ දෙකට බෙදල කරල් දෙකක් ගොතල රෝසපාට රිබන් වලින් ගැට ගහන් මම එදා උන්නෙ.....
මාලු පොකුණට කිට්ටු වෙද්දිම ඈත ඉඳන් දුවන් ආපු පැටව් ටිකක් මාව වට කර ගත්තා..කටියම කිචි බිචි ගානව..හිනා වෙනවා එකිනෙකාගෙ මූණු බල බල..ඇහ් මේ මොකෝ මේ..??
රන්වන් පාටින් කඩා හැලෙන පොකුටු කොන්ඩෙකුත් තද කොල පාට ලස්සන ඇස්දෙකකුත් තිබුන හරිම හුරතල් මූණක් මගෙ ලඟට ආව...
''..හායි මිස්.. ඔයා රෙඩ් ඉන්ඩියන් නේද..?''
''..ම්ම්ම්..මම..ආහ් ඔව්නෙ.. කෝමද ඔයාල දන්නෙ..?''
''..අපි දන්නව..ඔය විදියට කොන්ඩෙ හදන්නෙ රෙඩ් ඉන්ඩියන්ස්ල..ඉතින් කෝ ඔයාගෙ කුරුලු පිහාටු..?''
''..ම්ම්ම්ම් අද මම කොන්ඩෙට කුරුලු පිහාටු ගැහුවෙ නැහැ ඒවා ගෙදර තියල ආවනෙ..''
''..එතකොට එදා?..එදත් ඔයා කුරුලු පිහාටු ගහල උන්නෙ නැහැනෙ..?''
''..එදා? ඒ කවදද?? ඔයා මාව කලින් දන්නවද..?''
ඔන්න දැන් නම් මාව මේ කෙල්ල කරකවල අත ඇරිය වගේ..මම පුදුම වෙලා එයා දිහා බලන් උන්නෙ..හපෝ එහෙමත් කටක්..! එහෙමත් පන්ඩිත කමක්..!!!
''..ඔව්. ඔයා ඔයාගෙ මමී එක්ක උන්න සුපර්මාකට් එකේ..මම මගෙ මමී එක්ක උන්නා..ඔයාල උඩට ගියා..''
''..හ්ම්ම්ම්ම්..කවුද ඔයාගෙ මමී? කෝ එයා දැන්..?''
පොඩ්ඩි අත දික් කරපු පැත්ත බැලුවාම මම පුදුම උනා..මෙයා මේ මෝනගෙ දුව එමිලි..!! අහල තිබුනට මෙයාව මම දැක්කෙ එදාමයි..මෝනට බබාල 4 දෙනෙක් හම්බ වෙන්න ඉද්දි නැතිවෙලා..එමිලි තමා 5 වෙනි බබා..එමිලිගෙ තාත්තත් ලෝයර් කෙනෙක්..එයා මෝනට වඩා ගොඩාක් වැඩිමල්..හරියට තාත්තයි දුවයි වගේ..එමිලිගෙ සීය වගේ......
ඔන්න ඉතින් එදා අපි දෙන්න ගොඩාක්ම යාලු උනා..මගෙ ජීවිතේටම හැබැහින් දැක්ක ලස්සනම හුරතල් කෙලි පැටික්කි තමා එමිලි..වයස අවු:5.මූණ රෝසම රෝස පාටයි..කැරලි කැරලි රන්වන් පාට කොන්ඩෙ කඩා දාගෙන කොල පාට ටීක් බෝල දෙකකක් වගේ ඇස්දෙක නටව නටව  හුරතල් පන්ඩිත කතා කියද්දි දකින ඕනෙම කෙනෙක්ට ආදරේ හිතෙනව එයාට......
දවසක් අම්මල ගමනක් ගියා එදා මෝනා එමිලිව අපේ ගෙදර තියල ගියා මා එක්ක...මෙයා දඟ කරන ලමයෙක් නෙවේ හරි තැන්පත් ඒත් පොත් වලට පෙරේතයි..පින්තූර පොතක් බල බල උන්න ගමන් හැරුන හදිසියෙන් වගේ මගෙ පැත්තට..
''..හේයි ෂොඩූ..අපි කාටුන් බලමු යන්න පොප්කෝන් හදන් එන්න..''
''..මොකක්? ෂොඩූ??''
''..ඔව්.ඔයා ෂොඩූ.. ඒ ඔයාගෙ නම..''
''..එමිලී ඔයා මගෙ නම දන්නව..වෙන නම් හදන්න එපා මට..''
''..නෑ ඒක තමා ඔයාගෙ නම..මගෙ මමී මට කතා කරන්නෙ එමිලි..ඔයාගෙ මමී ඔයාට කතා කරන්නෙ ෂොඩූ..ඒක තමා ඔයාගෙ නම..''
හ්ම්ම්ම්..ඕන මගුලක්..අද විතරනෙ...මම පොප්කෝන් හදන් ආව ඔන්න දැන් අපි කාටූන් බලනවා...මෙයා ආයෙමත් ඇස් යටින් බැලුව මා දිහා...
''..ෂොඩූ..''
''..ඇයී..''
''..බෝයි කෙනෙක් ඉන්නවද..?''
''..එක්කෙනෙක් නෙවේ ඔය දෙන්නෙක් ඉන්නෙ..එකෙක් නිදි අනික ෆුට්බෝල් වලට ගිහින්..'' අනේ මම හිතුවෙ මෙයා මේ කියවන්නෙ අයියල දෙන්න ගැන කියල....
''..එයාල නෙවේ ෂොඩූ..එයාල බ්‍රදර්ස්ලනෙ..මම කිව්වෙ ඔයාගෙ බෝයි..ඔයාගෙ..''
කොලපාට ටීක් බෝල දෙක කරකවල මේකි අහපු දේට ආයෙත් මාව කැරකිලා ගියා...
''..මෙන්න වැඩක්..ඊඊහ්..ඔයා කෝමද ඕව දන්නෙ? කවුද කියල දුන්නෙ?..''
''..කවුරුත් කිව්වෙ නැහැ මට නම් ඉන්නව බෝයි කෙනෙක් ඉස්කෝලෙ..''
''..ඈහ්හ්...මේ එමිලි බොරු කතා කියන්න හොඳ නැහැ පොඩි ලමයි තේරුනාද? ඔයා තාම පොඩි ලමයෙක්..!''
''..ඉතින් එයත් මං වගේ තමා..එයා මගේ බෝයි..ජින්පෙඩ්‍රෝ..''
''..මොකක්? ජින්?..''
''..ජින්..ජින්..නෙවේ ෂොඩූ ජින්පෙඩ්‍රෝ..''
(හෆ්ෆා...මේ කෙල්ල මා එක්ක කිව්ව ඔක්කොම දේවල් ලියන්නෙ නැහැ මම..ඔයාල හිතාවි මම බොරු ලියනව කියල..ඒ තරම් පුදුමයි මෙයා..)
කෝම හරි එදා අම්මල ආපහු ගෙදර එද්දි මම උන්නෙ කොන්ඩෙ දෙකට බෙදල ගොතල ඒවට බෝල එල්ලලා..නලල වටේට රෙදි පටියක් බැඳල..ඒකෙ කන ගාවින් ලංකාවෙන් මම ගෙනාපු ගිනි කුකුල් පිහාටු ගහල..කම්මුල් රතු කරල, ඇස් නිල් කරල, කට දම් පාට කරල..ගෙදර තිබ්බ ඔක්කොම මාල ඇට මාල පබලු කොන්ත දම්වැල් බෙල්ලට දාල..
අම්ම මාව දැක්ක ගමන් හා..ෆෝ මගෙ බුදු අම්මේ කියල බඩ අල්ලන් ඉඳ ගත්ත......


ඒ එදානෙ....ඊට පස්සෙ දවසක හවස මෝනා ආයෙමත් බැගෑපත් උනා එයාලට වෙඩින් පාටි එකකට යන්න වෙලා..එමිලිව එක්ක යන්න බැහැලු එමිලිට සනීප මදිලු..ඉතින් මට පොඩ්ඩක් එයා එක්ක එහෙ ඇවිත් ඉන්නලු කියල..එමිලි ගෙදර ඉන්න කැමති උනේ මම එනව නම් විතරලු..හ්ම්ම්ම්..ඉතින් බැහැ කියන්නත් බැරි කමට අම්ම මාව එහෙට ගිහින් දැම්ම....
මෙයාලගෙ ගේත් තට්ටු දෙකක්..යට තිබුනෙ ගරාජ් එක..උඩ ගෙදරට යන්න පිටින් පඩි පෙලක් තිබුන..බැල්කොනි කීපයක් තිබුනා ගොඩාක් මල් වවල..එක බැල්කොනියක් තිබ්බ ගේ පිටුපස්සට පාලුවගේ පැත්තකට වෙන්න..ඒ පාලු පැත්තෙ ගෙයින් මීටර් 20ක් විතර දුරින් වත්තෙ කූඩුවක උන්න තඩි ෆිට්බුල් බල්ලෙක්ව හිර කරල..ඒ දඩෝරිය පාරට පැනල මිනිහෙකුට මරණීය තුවාල කරල නිසා එයාට උසාවියෙ නඩුවක් ලු..
ඉතින් රෑ 7 ට විතර ටිකක් අඳුර වැටිල..මෙයාල යන්න පිටත් උනා..මෝන ලස්සන නිල් ගවුමක් ඇඳල එයාගෙ හබී වයසක පොර උනාට ජැන්ඩියට ඇඳල..අලුත්ම කලු කලිසම කලු කෝට් එක දිලිසෙන නිල් ටයිපටිය දිලිසෙන කලු ලෙදර් සපත්තු දෙක..ෂාආහ්!! නිකම් 25 ක කොල්ලෙක් වගේ...ඉතින් ඔන්න දෙන්න පිටත් උනා මට හොඳටම ඇහුන කාර් එක යනව...ඉතින් මට ආශ හිතුන අර දඩෝරියව බලන්න..කවදාවත් දැකල තිබ්බෙත් නැහැනෙ උසාවියෙ නඩුවක් තියන බල්ලෙක්ව..මූට තියෙන්නෙ නිකම් පාතාල මූණක්ද..මරු සිරා මූණක්ද කියල බලා ගන්න කම් මට ඉවසිල්ලක් තිබුනෙ නැහැ..ඉතින් ඔන්න මම එමිලි වත් ඇදන් ගියා අර පාලු පැත්තෙ බැල්කොනියට දඩෝරිය ඉන්නෙ ඒ පැත්තෙනෙ.. අපි බලද්දි ඒක කෑම කනව..හම්මෝ උගෙ සයිස් එක..!!!!!!
ඒ බැල්කොනි එකේ තිබුන ගේ හෝදපු(මොප් කරපු.) වතුර බකට් එකක්..ඈඈය්යා..කලුම කලුපාට ජරා වතුර..අප්පිරියාවෙ බැහැ...
''..එමිලි.මේ මොනාද මේ වතුර කලු පාටට..? ඇයි මේක මෙතන..?''
''..පපී කුස්සියෙ කෝපි හැලුවා..මාත් වමනෙ කලා..''
''..ඊඊයා..ඉතින් මේක මෙතන..?''
''..මමීට අමතක වෙලා..දැන් ඔයා ඕක විසිකරන්න..''
''..මම?..ඊක්.. හරි කොහාටද විසිකරන්නෙ..?''
''..හලන්න ෂොඩූ..හලන්න පහලට වීසිකරන්න..''
මම අර කුනු ජරා වතුර බකට් එක ගත්ත ගමන් හැලුව බැල්කොනියෙන් පහලට...එතකොටම මර හඬක් ආව පහලින්..!!! දඩෝරියාත් මර ලතෝනි දීල බුරන්න ගත්ත..!!!
හෆ්ෆා..මෙන්න හඬ..


$%$òò@@FFFF@66
&&%%&UUU&%%%$$$$)))((///ççç@@@@
@@&&CCCCC&%%%@@//
$$$£££@@//??^^!!"FF@@@°((//&&%%%
...,,.-..--.-òò-,ò-,,llò---à


දැන් හඬ එන්නෙ පඩි පෙල පැත්තෙන්...!
''..ෂොඩූ..ඒ මගෙ පපී..!!''
''..නෑ නෑ..එයාල ගියා..''


අපි දෙන්න දිව්ව පඩිපෙල පැත්තට...මෙන්න මේ මොකාද..නාකි පෙරකදෝරුව අර කලු කෝපි වමනෙ කුනු වතුර බකට් එක ඔලුවෙ ඉඳන් නාගෙන පෙරාගෙන රීරි යකා..මහ සෝනා වගේ පඩිපෙල දිගේ උඩට එනව..!!! අර ලස්සන කලු කිට් එක විනාශයි..!!!
අපි දෙන්න පුලුවන් තරම් යයියෙන් කෑගැහුව..!!!
ෂටාආප්..!! තොපි දෙන්නම පලයව් කාමරේට..!!
පෙරකදෝරුව අඩි හප්පල මාරයා වගේ බෙරිහන් දුන්නාම අපි දෙන්න දිව්ව කාමරේට ගිහින් දොර වහ ගත්ත..එමිලි වෙව්ලනව..මම ඊට හපන්..!!
අම්මට කෝල් කලා එයා කතා නැහැ..බාත් රූම් එකේ ශුවර් එකකටම..පැය භාගෙකට විතර පස්සෙ විස්තරේ කිව්වාම අම්ම ඇවිත් ඒ ගේ වහල අපි දෙන්නව ගෙදර එක්ක ගියා....


එදා ඒ දෙන්නගෙ කාර් එක පිටත් වෙනව ඇහුනට ගිහින් තියෙන්නෙ මෝනා විතරයි..මෝනා යාලුවෙක් එක්ක එන්න ගිහින් එන තුරු හබී දඩෝරියට කන්න දෙන්න නතර වෙලා.. අපි දෙන්න බැල්කොනි එකේ ඉන්නව එයාට ඇහිලත් නැහැ.. මිනිහ මිදුලෙ අනිත් පැත්තෙ ඉඳල එතෙන්ට ඒ ආව විතරමලු....


මට නම් දුක හිතුනෙ අර ලස්සන කලු කිට් එක ගැන...!!